Łabiszyn
Z Wikipedii
| Łabiszyn | |||
|
|||
| Województwo | kujawsko-pomorskie | ||
| Powiat | żniński | ||
| Gmina - rodzaj |
Łabiszyn miejsko-wiejska |
||
| Prawa miejskie | 1369 | ||
| Burmistrz | Jacek Idzi Kaczmarek | ||
| Powierzchnia | 2,91 km² | ||
| Liczba mieszkańców (2004) - liczba ludności - gęstość |
4403 1513,1 os./km² |
||
| Strefa numeracyjna (do 2005) |
52 | ||
| Kod pocztowy | 89-210 | ||
| Tablice rejestracyjne | CZN | ||
| TERC10 (TERYT) |
6040519044 | ||
|
Urząd miejski3
pl. 1000-lecia 189-210 Łabiszyn tel. 52 384-40-52; faks 52 384-40-52 |
|||
Łabiszyn to miasto nad Notecią w woj. kujawsko-pomorskim, w powiecie żnińskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Łabiszyn. W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do woj. bydgoskiego.
Według danych z 31 grudnia 2004, miasto miało 4403 mieszkańców.
[edytuj] Historia
We wczesnym średniowieczu istniał tu gród wzmiankowy w 1247 r., który był własnością rycerską. W XIV wieku Łabiszyn był w posiadaniu rodu Prawdziców. Dzięki ich staraniom otrzymał prawa miejskie w 1369 roku. Siedem lat później Andrzej z Łabiszyna herbu Prawdzic, wojewoda brzesko-kujawski, zbudował zamek na wyspie w rozgałęzieniu Noteci. Nazwa Łabiszyn pochodzi prawdopodobnie od księcia Łabiszy. W 1407 roku miasto posiadało już własną pieczęć lakową z herbem przedstawiającym prawą, otwartą i odciętą dłoń z napisem "Łabiszyn". Można sprawdzić w kronice parafialnej.
W 1410 roku król Władysław Jagiełło przejeżdzał przez miasto jadąc z Inowrocławia do Szubina po zwycięskiej bitwie pod Koronowem. Tutaj zatrzymał się na nocleg z dnia 2 na 3 listopada. Według tradycji Jagiełło zasadził na Wzgórzu Łabiszyńskim dwa dęby, z których jeden zachował się do dzisiaj. Obwód dębu wynosi 5 metrów i 35 centymetrów.
W 1594 roku dziedzic Łabiszyna Stanisław Latalski wybudował w mieście zbór drewniany dla wyznawców kalwinizmu, który w 1627 roku zmieniony został na kościół katolicki pod wezwaniem św. Tomasza. W 1660 roku przeniesiono do niego zakon reformatów. Kościół wielokrotnie niszczyły pożary. W latach 1655 i 1657 miasto zajęte przez Szwedów i spustoszone. W 1678 roku kasztelan Paweł Gembicki potwierdził prawa miejskie dla Łabiszyna. W XVII i XVIII wieku miasto niszczyły pożary. W 1772 roku Franciszek Bogusław Skórzewski po oddzieleniu większości dóbr i wykupieniu kilku wsi, ulokował na prawym brzegu Noteci nowe miasto, osadzając w nim sukienników, przeważnie ewangelików. W czasie kampani napoleońskiej wojska generała Henryka Dąbrowskiego wyzwoliły Łabiszyn. W 1859r. miasto liczyło ok. 2000 mieszkańców. Mieszkańcy miasta odegrali ważną rolę w powstaniu wielkopolskim. Łabiszyńscy powstańcy w 1919 roku wywalczyli w długich i krwawych walkach ostatecznie decydujące zwycięstwo.
W okresie międzywojennym miasto i gmina Łabiszyn należały do województwa poznańskiego, a następnie pomorskiego. W latach okupacji hitlerowskiej 1939-1945 wielu mieszkańców zostało zamordowanych w obozach koncentracyjnych i jenieckich, wielu poległo na frontach.
To jest tylko zalążek artykułu związanego z woj. kujawsko-pomorskim. Jeśli możesz, rozbuduj go.
