Zhuang (taal)
| Zhuang (Sawcuengh) | |
|---|---|
| Gesproken in | China |
| Totaal aantal sprekers: |
14 miljoen |
| Genetische classificatie |
|
| Officiële status | |
| Officiële taal van | China |
| Taalcodes | |
| ISO 639-1: | za |
| ISO 639-2: | zha |
| SIL: | ZHA (algemeen) CCX (Noorderlijk) CCY (Zuiderlijk) |
Zhuang (Cuengh) is een Tai-taal met 18 miljoen sprekers waarvan de sprekers (bijna) allemaal in de Guangxi Autonome Zhuang Provincie wonen (Chinees : 广西壮族自治区 /Guǎngxī Zhuàngzú Zìzhìqū). Zhuang, die tot de Tai-talen behoort, is in deze regio een officiële taal. Desonniettemin is het gebruik van de taal snel achteruit aan het gaan door de overgang op Chinees. Het standarddialect is gebaseerd op dat van Wuming (Chinees : 武鸣县).
Zhuang is een toontaal Het heeft zes tonen in open lettergrepen :
|
|||||||||||||||||||||
In gesloten lettergrepen zijn dit er twee, een hoge en een lage.
Buyi, dat gezien wordt als een aparte taal in China is eigenlijk een iets andere standardvorm van Zhuang, en wordt gebruikt op de grens met Guizhou. Er bestaat een dialectencontinuum tussen Zhuang en Buyi.
[bewerk] Schrift
Zhuang is vroeger met Chinese karakters geschreven. Dit systeem leek erg op het Vietnamese Chữ nôm. In 1957, in de Volksrepubliek China is er een variatie op het Latijnse alfabet ontwikkeld (zie hieronder). Een spellingsreformatie werd in 1986 geïntroduceerd om speciale lettwers te vervangen met gewone letters van het Latijnse alfabet, om dit praktischer te maken voor computers e.d. Dit zijn de klanken van Zhuang :
|
Nu wordt het geschreven met het Latijns alfabet.
