Wil
- Voor de plaats in het het Zwitsers kanton Sankt Gallen zie: Wil (Sankt Gallen)
De wil is het bewuste vermogen van de mens om van een gedachte naar een handeling over te gaan om een toestand te bestendigen of te doen ingaan.
In de filosofie wordt aangenomen dat alleen een intelligent persoon met een bewustzijn van zichzelf, een zelfbewustzijn, iets kan willen. Dieren worden geacht alleen door instinct te worden geleid, hoewel de hogere primaten ook over enig zelfbewustzijn zouden beschikken en dus iets kunnen 'willen'. De wil van de mens is grondig besproken door talloze filosofen (en theologen). In de negentiende eeuw was de wil een van de hoofdonderwerpen van studie bij Arthur Schopenhauer, Richard Wagner en Friedrich Nietzsche. Helaas hebben Adolf Hitler en het fascisme van de twintigste eeuw in deze studies de bevestiging menen te zien van hun gelijk.
In de psychologie categoriseert Abraham Maslow met zijn piramide van Maslow de behoeften, die de wil aansturen. De wilsfunctie is grondig bestudeerd en beschreven door de psychologen Roberto Assagioli en Rollo May, allebei bekend in de school van de humanistische psychologie. Assagioli met zijn boek "Over de wil" -sturend mechanisme in het menselijk handelen- vert. van The Act Of Will (Servire, Katwijk a/z, 4de druk, 1987, ISBN 90-6325-186-6). May poneert met zijn boek "Liefde en Wil" dat de harmonische synthese van liefde en wil het hoogste is wat een mens in zijn leven kan bereiken.
Uitdrukkingen waarin het woord wil gebruikt wordt:
- Tegen wil en dank = met tegenzin, gedwongen.
- Waar een wil is, is een weg.
- Willens en wetens = opzettelijk en bewust.
Zie ook
