Vladimir Horowitz
Vladimir Horowitz (Kiev, 18 september 1903 - New York, 5 november 1989) was één van de invloedrijkste pianisten ter wereld.
[bewerk] Biografie
Hij werd geboren in Kiev (destijds in Rusland). Zijn vader was ingenieur, zijn moeder was eveneens pianiste, en tevens zijn eerste pianodocent. Op zijn tiende werd hij ingeschreven op het Conservatorium van Kiev. Daar kwam hij eerst in de klas bij Sergej Tarnovski en later bij Felix Blumenfeld. Blumenfeld had destijds ook Simon Barere en Anatole Kitain onder zijn hoede. Zijn uitzonderlijke talent wordt opgemerkt, wat hem de mogelijkheid geeft om in twee jaar af te studeren. Hij speelde als afstudeerstuk Pianoconcert No.3 van Rachmaninoff. Zijn debuut in Kharkov volgt, en het enthousiasme van het publiek geeft hem de mogelijkheid op te treden in Leningrad en Moskou. Op eigen kosten gaat hij naar Berlijn, Hamburg en Parijs om concerten te geven. In 1928 maakte hij een tour door de VS en besloot nooit meer terug te keren naar Rusland, met de pijnlijke consequentie dat hij zijn familie nooit meer zou terug zien. Hij maakte ook hier een succesvol debuut, samen met dirigent Thomas Beecham in Carnegie Hall. In 1940 vestigt Horowitz zich definitief in New York, en wordt in 1942 ook Amerikaans staatsburger. In 1953 besluit hij, leeg door het jarenlang leven als concertpianist, om tijdelijk niet meer op het podium te verschijnen, zodat hij genoeg tijd heeft om jong talent te coachen. In 1965 keert hij terug op het podium, en wederom krijgt hij zeer lovende kritieken. Als hij in 1986 teruggaat naar Rusland, krijgt hij wereldwijde aandacht.
Hij stierf aan een hartaanval in New York, in 1989. Hij ligt begraven in Milaan.
