Vetplant
Een succulent of vetplant is een plant die water opslaat in een deel van zijn lichaam. Dit kan zowel in de wortel, stengel of het blad gebeuren en dan spreekt men respectievelijk van knol-, stam of bladsucculenten.
Er bestaan tientallen plantenfamilies die succulente soorten hebben, sommige bestaan bijna alleen uit succulenten, andere hebben slechts enkele succulente soorten.
Het meest beroemd zijn waarschijnlijk de cactussen, die allemaal tot dezelfde plantenfamilie behoren. Alle andere succulente plantenfamilies worden dan meestal verzameld onder de naam vetplanten, 'de rest' om zo te zeggen. Onder die noemer zit ook de plantenfamilie van de middagbloemen (Aizoaceae) die op zich misschien méér soorten bevatten dan alle andere succulenten tezamen, als we de cactussen buiten beschouwing laten.
Succulenten hebben speciale structuren ontwikkeld om water in hun lichaam op te slaan, meestal als aanpassing tegen droogte en zijn daardoor tevens xerofyt. Evolutie en geografische verspreiding hebben er voor gezorgd dat elke succulent zich aan zijn eigen omgeving heeft aangepast. Dit resulteert in een grote verzameling unieke vormen.
Cactussen en vetplanten komen echter niet alleen in de woestijn voor. Je hoeft het echt niet zover te zoeken: in België en Nederland vind je langs de snelweg of in de duinen de muurpeper, en dat is slechts één van de lokale succulenten die zich aangepast hebben aan droge zandgrond. In de Alpen vind je rotswanden talloze sempervivums, bruikbaar voor een winterharde rotstuin. In Spanje zie je natuurlijk ook veel aangeplante cactussen en aloë's.
Het is echter in Amerika en Afrika dat we de meeste en de opvallendste vetplanten vinden: van de gigantische saguaro-cactussen in Mexico tot de bijna onzichtbare levende steenjes in Zuid-Afrika.
Sommige tuinliefhebbers houden zich specifiek met cactussen en vetplanten bezig. Er wordt zelf gezaaid, jonge plantjes worden uitgewisseld en er worden planten van kwekerijen gekocht.
Tegenwoordig proberen verenigingen erop toe te zien dat er geen wilde, geïmporteerde planten verkocht worden en iedereen gestimuleerd om de natuur te respecteren en planten te laten staan waar ze groeien. Het is echter ook wel anders geweest: planten werden geroofd uit de natuur en te koop aangeboden in kwekerijen en beurzen. Een grote wilde plant die misschien honderd jaar oud was kon een liefhebber nooit verhopen zelf te kweken: het was dus makkelijker 'grootsheid te kopen'...
