Til
Een til is de gewestelijke (Groningse) naam voor een (van oorsprong vaste) brug. Het woord betekent: plank (vergelijk duiventil).
Een til was van hout en werd vroeger bij het begin van de winter afgebroken, om de onderdelen droog te kunnen bewaren. In het voorjaar werden de planken weer teruggelegd.
In het register van het Winsumer- en Schaphalsterzijlvest van 1755 en 1757 staat:
- Dat de tillen (...) sijnde batten, soodra bij nat winterweer de wegen onbruikbaar zijn, worden opgenomen (...)
Een bat is een plank, vandaar dat smalle bruggen ook wel bat (of batting) werden genoemd.
Een brug werd beschouw als een vaste oeververbinding, die het hele jaar kon worden gebruikt. In de loop van de tijd zijn de tillen "bruggen" geworden, waarbij de naam til is blijven bestaan.
Er zijn zelfs enkele plaatsnamen die weer naar de lokale brug zijn genoemd:
Bekende til:
