Tiens en Hoegaards Idioticon
| Tiens en Hoegaards Idioticon | |
|---|---|
 |
|
| Auteur | Paul Kempeneers |
| Land | België |
| Taal | Nederlands |
| Onderwerp | Dialectwoordenboek van Tiens en Hoegaards |
| Genre | Naslagwerk |
| Uitgever | Uitgeverij Peeters |
| Uitgegeven | 2004 |
| Pagina's | 272 |
Het boek Tiens en Hoegaards Idioticon is een dialectenwoordenboek door de plaatsnaamkundige dr. fil. Paul Kempeneers over het Tiens en Hoegaards dialect.
Het boek van 272 pagina's is in 2004 verschenen.
[bewerk] Inhoud
Dit werk is een grondige bewerking en uitbreiding van Reddelen onder de Boompjes van 1976. Woorden die iedereen kent en die ook in het Algemeen Nederlands voorkomen, zijn niet opgenomen, zoals: haar op zijn tanden hebben, of zijn haring brandt niet. Wel dialectische woorden en uitdrukkingen die de gewone woordenboeken niet kennen: circa 3500. De auteur transcribeert het dialectisch materiaal naar het Nederlands, zodat ook Oostendenaars of Maasmechelaars het boek kunnen raadplegen. Achter het lemma komt dan de Tiense uitspraak in een begrijpelijke spelling. Voorbeeld: Harenmekke [‘oëremèkke], harige aap, iemand die veel haar op zijn lichaam heeft. Om deze spelling te begrijpen geeft de auteur vooraf de gebruikte tekens weer met bekende dialectwoorden.
In het boek staat ook de afwijkende uitspraak van de Hoegaardiers: moake in Hoegaarden tegenover maake in Tienen. Hoegaarden kent enkele woorden die de Tienenaar niet gebruikt: pismarooi (mier), roosjes (spruitjes), paarderuiter (meikever), dezen dag (vandaag), enz.
