Synchroniciteit
De term synchroniciteit (letterlijk: gelijktijdigheid) is bedacht door de (para-)psycholoog Carl Gustav Jung in 1930. Hij gebruikte de term in zijn psychotherapie voor 'toevallige' samenloop van omstandigheden. Zaken die dus wel met elkaar lijken samen te hangen maar niet in een oorzakelijk verband. Het een is althans niet een logisch gevolg van het ander. Daarom is het hele concept (nog) niet wetenschappelijk te noemen, maar pseudowetenschapelijk: er lijkt steeds rekening te worden gehouden met bovennatuurlijke factoren.
Jung noemt als voorbeeld dat zijn patiënte hem eens vertelde over een droom waarin een scarabee voorkwam. Op datzelfde moment vloog een dergelijk insect zijn kamer binnen. Een scarabee is hoogst zeldzaam op de plek waar Jung woonde. Het lijkt toeval, maar volgens Jung is het dat niet.
Inhoud |
[bewerk] I Tjing
Deze gelijktijdigheid was voor Jung ook belangrijk in de verklaring van de werking van de I Tjing. Hierbij wordt zes keer achter elkaar met drie munten geworpen (in de oorspronkelijke traditie hanteerde men met duizendbladstengels om het toepasselijke I Tjing teken te vinden). De muntencombinaties, kop-kop-munt en dergelijke worden omgezet in ononderboken lijnen of gebroken lijnen en 'rustende' of 'bewegende' lijnen. De combinatie van zes lijnen die zo is verkregen wordt een hexagram genoemd en heeft een nummer en een bijbehorende tekst. Deze tekst geeft antwoord op de vraag die gesteld is bij het raadplegen van het orakel door het werpen van de munten. De theorie van de synchroniciteit verklaart waarom die tekst een passend antwoord is bij de vraag. Synchroniciteit wordt ook wel eenvoudigweg omschreven als: zo boven zo beneden; zo binnen zo buiten.
[bewerk] Astrologie
Ook astrologie kan met dit principe verklaard worden. Niet de planeten veroorzaken de gebeurtenissen, maar tussen de gebeurtenissen en de planeten is sprake van gelijktijdigheid. Daarom kan uit de stand van de planeten worden gelezen wat er op aarde gebeurt, volgens Jung.
[bewerk] Verwijzingen
Begrippen die ongeveer dezelfde verschijnselen of hiermee samenhangende zaken beschrijven zijn:
- Metabletica (Dr J.H. van den Berg; 1956)
- Morfogenetische velden (Rupert Shelldrake The presence of the past, 1988)
- Contingentie
[bewerk] Literatuur
- C.G. Jung, Synchroniciteit 1989, Uitgeverij Lemniscaat. ISBN 9060694767
- F. David Peat: Synchronizität. Die verborgene Ordnung (1989) ISBN 350267499X, alt. ISBN 3502674981
- Jaworski, Joseph: SynchroniciteitUitg Vrij Geestesleven 2005, ISBN 9060384628
- Heijblom, Ruud: Management Met Synchroniciteit Uitg. H.Nelissen 2005, ISBN 9024417082
- Watkins, Susan M. What A Coincidence! (The Wow! Factor In Synchronicity And What It Means In Everyday Life) Uitg. Moment Point Press 2005, ISBN 1930491077
