Subtractieve kleurmenging

Subtractieve kleurmenging ontstaat door absorptie. Bij transparante lakken, zoals gebruikt in de drukkunst, beginnen we met een witte ondergrond die dus wit licht reflecteert. Dit witte licht is een mengsel van licht van alle golflengten van het zichtbare spectrum, waaronder de lichtprimairen rood, groen en blauw die de drie types kleurreceptoren van het menselijke oog prikkelen. Wanneer op de witte ondergrond één van de drie subtractieve primaire kleuren cyaan (C), magenta (M) en geel (Y) wordt aangebracht, wordt de complementaire kleur van die primaire kleur geabsorbeerd: dus respectievelijk de secundaire kleuren rood, groen en blauw. Worden cyaan en geel over elkaar aangebracht dan worden dus rood en blauw geabsorbeerd en blijft groen over. Bij cyaan en magenta worden rood en groen geabsorbeerd en resteert blauw. Bij geel en magenta worden groen en blauw geabsorbeerd en ziet men dus rood. Worden alle drie de subtractieve primairen aangebracht dan wordt alle licht geabsorbeerd en is het resultaat in principe zwart. In de drukkerspraktijk is het resultaat echter een vuilbruine kleur, omdat de gebruikte inkten niet ideaal zijn en vervuild zijn; om een mooi zwart te krijgen, wordt apart zwart (K van Key of blacK) afgedrukt, wat het contrast verhoogt en daarmee ook de doortekening. Vandaar dat men spreekt van "vier-kleuren-druk".

Het drukken in kleur is op dit principe gebaseerd: bij het mengen van ondoorzichtige verf in de schilderkunst zijn dezelfde beginselen van toepassing; alleen wordt daar het invallende witte daglicht direct door het verfoppervlak geabsorbeerd.

De term subtractief komt uit het Latijn: subtrahere betekent "aftrekken", wat bij deze vorm van kleurmenging plaatsvindt. We beginnen met wit, en trekken daar primaire kleuren van af. Dit is het tegengestelde proces van de additieve kleurmenging waarbij licht gemengd wordt.