Priester Poppe
 |
Edward Poppe (18 december 1890 – 10 juni 1924) was een Vlaamse priester die voor de armen en de jongeren opkwam.
Poppe werd geboren in Temse bij Sint-Niklaas, als zoon van een bakker. Zijn humaniorastudies voltooide hij in het Klein-Seminarie te Sint-Niklaas, samen met onder anderen Filip De Pillecyn Hij bezocht het seminarie te Leuven van 1910 tot 1916 en werd onderpastoor in een arme wijk in Gent.
In Temse was hij actief in de studentenbond Temsche Voorwaarts.
Na de Eerste Wereldoorlog verhuisde hij om gezondheidsredenen naar Moerzeke waar hij rector werd van het klooster. Gedurende vier jaar, waarvan de helft te bed, richtte hij zich met woord en pen tot Vlaanderen om het alert te maken voor de zware tijden die op handen waren: doorbraak van marxisme, secularisatie en materialisme die Kerk en maatschappij ontwrichten. Het was een periode van veel veranderingen onder Paus Pius X.
De meest geliefde priester van Vlaanderen overleed op 33-jarige leeftijd in Moerzeke. Op 3 oktober 1999 werd hij door Paus Johannes Paulus II zalig verklaard.
Zowel zijn geboortehuis in Temse als het Priester Poppe-museum in Moerzeke staan open voor het publiek. E.H.Fernand Van de Velde schreef verschillende, biografische boeken over Priester Poppe en was tevens postulator bij zijn zaligverklaring.
