Pieter Cort van der Linden
Pieter Wilhelm Adriaan Cort van der Linden (Den Haag, 14 mei 1846 – Den Haag, 15 juli 1935) was een liberaal Nederlands politicus en premier van 1913 tot 1918.
Cort van der Linden studeerde rechten aan de Rijksuniversiteit Leiden waar hij in 1869 promoveerde. Van 1869 tot 1879 was hij advocaat. Van 1879 tot 1881 was hij commies-griffier van de Tweede Kamer. Vervolgens was hij hoogleraar staatshuishoudkunde in Amsterdam en Groningen.
Van 1897 tot 1901 was hij minister van Justitie in het kabinet Pierson-Goeman Borgesius. In die functie was hij nauw betrokken bij de sociale wetgeving. Tot stand kwamen de kinderwetten, de Ongevallenwet, de Woningwet en de Leerplichtwet. Ook de afschaffing van het remplaçantenstelsel in de nieuwe Militiewet kan als sociale vernieuwing worden gekenmerkt. Tegen het einde van zijn ministerschap voltrok Cort als bijzonder ambtenaar van de burgerlijke stand op 7 februari 1901 het huwelijk van koningin Wilhelmina met Hendrik van Mecklenburg-Schwerin.
In 1901 werden de liberalen verslagen door de confessionelen. Daarna was Cort van der Linden lid van de Raad van State (vanaf 1901). In 1905 weigerde hij de leiding op zich te nemen van een door Goeman Borgesius gevormd liberaal minderheidskabinet. Maar toen in 1913 een poging van Dirk Bos was mislukt om een kabinet van liberalen en socialisten te formeren, vormde hij het extra-parlementaire Kabinet-Cort van der Linden. Zijn kabinet bestond zowel uit linkse als rechtse liberalen waartussen Cort van der Linden als premier als centrum-liberaal stond.
Hoewel zelf pro-Duits voerde Cort van der Linden en zijn regering een krachtige, neutrale politiek en hielden daarmee Nederland buiten de Eerste Wereldoorlog. Ondanks de vaak krampachtige neutraliteit was de regering op sommige terreinen, met name op economisch gebied, pro-Duits.
In 1915 werd Cort van der Linden minister van Staat. De regering Cort voerde in 1917 een belangrijke grondwetswijziging door met de invoering van het algemeen kiesrecht voor mannen en maakte een eind aan de schoolstrijd.
In 1918 werd de liberale coalitie als gevolg van het algemeen kiesrecht verpletterend verslagen door de confessionelen en de sociaaldemocraten. Charles Ruys de Beerenbrouck van de RKSP (rooms-Katholieke partij) werd zijn opvolger als premier.
Cort werd na zijn aftreden als premier opnieuw lid van de Raad van State (tot 1934). Hij overleed in 1935 in Den Haag.
| Voorganger: W. van der Kaay |
Minister van Justitie 1897-1901 |
Opvolger: J.A. Loeff |
| Voorganger: T. Heemskerk |
Voorzitter van de Ministerraad 1913-1918 |
Opvolger: Ch.J.M. Ruijs de Beerenbrouck |
| Voorganger: T. Heemskerk |
Minister van Binnenlandse Zaken 1913-1918 |
Opvolger: Ch.J.M. Ruijs de Beerenbrouck |
| Voorganger: R. de Marees van Swinderen |
Minister van Buitenlandse Zaken 1913 |
Opvolger: J. Loudon |
