Pica (gedrag)
De medische term pica staat voor de neiging om niet-eetbare dingen op te eten, zoals aarde of verfschilfers die van houtwerk worden gepeuterd.
Een hypothese stelt dat dit vaker voorkomt bij ijzeranemie (ferriprieve anemie). Het eten van bepaalde ijzerrijke grondsoorten zou dan gebeuren in functie van lichamelijke behoeften. Sinds verven in Nederland geen lood meer mogen bevatten, leidt pica bij kinderen nauwelijks meer tot loodvergiftiging en staat dit gedragsprobleem minder vaak in de schijnwerpers. In een ontwikkelingsfase, bij jonge kinderen gekend als de orale fase, is het normaal allerlei dingen in de mond gestopt worden. Ook bij vele vormen van mentale retardatie ziet men dit gedrag.
De naam pica komt van de Latijnse naam van de ekster (Pica pica), een vogel die ook bijna alles eet en bovendien de neiging heeft blinkende oneetbare dingen mee te nemen en in zijn nest te leggen.