Open bouwputtunnel
Bij de open bouwputmethode wordt voor het bouwen van de tunnel een bouwput gemaakt waarin de tunnel of een deel daarvan gebouwd wordt, waarna de bouwput gedempt wordt.
Het bouwen in een droge bouwput gaat kort samengevat op de volgende manier. Eerst begint men met het graven van een bouwput. Vervolgens wordt de tunnel gebouwd. Dan wordt het geheel weer aangevuld met grond. Wanneer de tunnel gebouwd wordt beneden de grondwaterspiegel, moet men het water dat in de tunnel terecht komt wegpompen. Wel kan het gebeuren dat de grond boven het grondwater zakt. Het gevolg hiervan is het gevaar voor verzakkingen van de omliggende gebouwen. Dit kan vervolgens leiden tot nare gevolgen. Verder zijn er nog meer bezwaren tegen een bouwput. Doordat een bouwput erg lang open kan liggen, ondervindt het verkeer soms grote problemen door de werkzaamheden. Om toch het proces te kunnen versnellen bouwt men eerst de wanden en het dak van de tunnel. Vervolgens wordt er een laag zand overheen gestort. Het verkeer kan vervolgens weer verder rijden zonder hinder van de werkzaamheden. In de tunnel zelf wordt het zand weg gegraven. Tevens wordt er een bodem in de tunnel aangebracht. Dit is ook wel het proces naar een gesloten bouwwijze van tunnels.
[bewerk] Zie ook
[bewerk] Nederlandse tunnels op deze wijze gebouwd
- Velsertunnel
- Schipholtunnel
- Metro Rotterdam (deels)
- Tunnel Giessen
- Sijtwendetunnel, Den Haag
| Dit artikel is een beginnetje. U wordt uitgenodigd op bewerk te klikken om uw kennis aan dit artikel toe te voegen. |  |
