Naser Orić
Naser Orić (3 maart 1967) is een Bosnisch-moslim militair, die terecht stond voor het Joegoslavië Tribunaal wegens misdaden tegen de wetten en gebruiken van de oorlog. Onder zijn vijanden stond hij bekend als het Moslimbeest en onder zijn vrienden als de Sheriff van Srebrenica.
Inhoud |
[bewerk] Eerste jaren
Naser Orić werd geboren in Potočari in Bosnië-Herzegovina dat toen deel uitmaakte van Joegoslavië. Zijn ouders vernoemden hem naar Gamal Nasser, president van Egypte, en bondgenoot van de Joegoslavische president Tito. Nadat Orić had gediend in het Joegoslavische volksleger werd hij bodyguard van Slobodan Milošević.
[bewerk] Srebrenica
Van 1992 tot 1995 leidde hij een brigade van Bosnische Moslims (de 28e divisie) tijdens de belegering van de enclave Srebrenica. In die hoedanigheid kreeg hij zijn bijnamen "het Moslimbeest" en "de Sheriff van Srebrenica". Hij wordt ervan verdacht opdracht te hebben gegeven tot verschillende bloedige aanvallen op Servische gemeenten en dorpen rondom Srebrenica, en die ook te hebben geleid. Hierbij werden met name dorpen in de gemeenten Bratunac, Srebrenica en Skelani getroffen. Een paar dagen voordat de enclave in juli 1995 door het Bosnisch-Servische leger werd ingenomen was Orić samen met een aantal andere Moslimleiders per helikopter uit Srebrenica vertrokken. Nadat de vrede in Bosnië was getekend opende hij een fitnessclub in Tuzla.
[bewerk] Meningen over Orić
De persoon Orić maakt bij betrokkenen bij de belegering en later de inname van Srebrenica verschillende gevoelens los. Op hun plundertochten vanuit de belegerde enclave maakten de troepen van Orić voedsel buit op de Serviërs die in de omgeving woonden. De bewoners van de enclave wisten mede daardoor te overleven in de overbevolkte stad. Voor hen was Orić destijds een beschermer, en om die reden weigeren velen van hen hem nu te zien als een oorlogscrimineel. De naam "Naser" wordt nog steeds vaak aan pasgeboren zoontjes gegeven. De weduwen van Srebrenica wierpen tijdens de arrestatie van Orić spontaan een wegblokkade op in Tuzla, en voormalige soldaten van de brigade van Orić meldden zich bij het tribunaal onder de leus: “wij zijn net zo schuldig als hij”.
Toch verloor Orić na de val van Srebrenica voor een aantal andere bewoners een groot deel van zijn helden-status, doordat hij enkele dagen eerder met zijn strijders de enclave had verlaten. Zijn naoorlogse levensstijl als sportschoolhouder rondrijdend in een cherokee-jeep droeg ook niet bij aan zijn populariteit. De Servische bevolking van de getroffen gemeenten en de VN-soldaten die de vrede in de enclave moesten bewaken beschouwen hem over het algemeen als een gangster en oorlogsmisdadiger.
[bewerk] Rechtzaak voor het Joegoslavië Tribunaal
Op 28 maart 2003 werd hij door het Joegoslavië Tribunaal in aanklacht nummer IT-03-68 beschuldigd van moord, mishandeling en het brandschatten van vijftien dorpen in de omgeving van Srebrenica. Op 10 april 2003 werd hij door SFOR gearresteerd.
Op 30 juni 2006 veroordeelde het Joegoslavië-Tribunaal in Den Haag hem tot twee jaar gevangenisstraf wegens het niet verhinderen van oorlogsmisdaden door zijn ondergeschikten. Vanwege de lange duur van zijn voorarrest kwam hij meteen vrij.
