Napoleon II
| 1811-1832 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
 |
||||||
| Keizer der Fransen | ||||||
|
||||||
|
Napoleon Frans Karel Jozef Bonaparte (Parijs 20 maart 1811 - Wenen 22 juli 1832), bijgenaamd l'Aiglon (het arendsjong), was de eerste en enige officiële zoon van Napoleon Bonaparte en aartshertogin Marie Louise van Oostenrijk. Bij zijn geboorte ontving hij de titel koning van Rome. Hij was van 22 juni tot 8 juli 1815 als Napoleon II officieel keizer der Fransen, maar regeerde nooit daadwerkelijk.
Drie jaar na zijn geboorte stortte het Eerste Franse Keizerrijk van zijn vader ineen. Zijn moeder begaf zich met hem tegen de zin van zijn ooms Jérôme en Jozef naar Wenen. Na de Honderd Dagen proclameerden de Franse Kamers hem officieel tot keizer (22 juni 1815), maar op 8 juli besloten zij toch Lodewijk XVIII op de Franse troon te herstellen. Het Congres van Wenen schonk Marie Louise de titel hertogin van Parma, Piacenza en Guastalla. Rusland en Engeland weigerden echter Napoleon Frans' opvolgingsrecht aldaar te erkennen daar zij geen Bonaparte op de troon wensten. Ter compensatie ontving hij van zijn grootvader, keizer Frans II, in 1818 de titel hertog van Reichstadt.
Hij groeide op in Oostenrijk en hoopte in 1830 met toestemming van Klemens von Metternich alsnog keizer te worden. Deze gebruikte zijn aanwezigheid om de Franse koning Lodewijk Filips ertoe te dwingen de Julirevolutie tot Frankrijk beperkt te houden.
Frans stierf op 22 juli 1832 op 21-jarige leeftijd in Paleis Schönbrunn aan tuberculose. Adolf Hitler schonk zijn stoffelijk overschot in 1940 aan Frankrijk. Het rust nu naast dat van zijn vader in de Dôme des Invalides in Parijs.
