Moeflon
| Moeflon IUCN-status: Kwetsbaar |
|||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 |
|||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||
|
|||||||||||||||
| Ondersoort | |||||||||||||||
| Ovis gmelini musimon Schreber, 1782 |
De Europese moeflon (Ovis gmelini musimon) is een wild schaap dat van nature voorkomt op de eilanden Sardinië en Corsica, maar tegenwoordig in grote delen van Europa is ingevoerd. Op Cyprus leeft de verwante Cypriotische moeflon (Ovis gmelini ophion).
Inhoud |
[bewerk] Beschrijving
De moeflon is het kleinste wilde schaap. Beide geslachten hebben horens. Vooral bij oude rammen zijn de horens indrukwekkend, die achter de oren omkrullen en 85 centimeter lang kunnen worden. Ooien op Sardinië hebben geen hoorns, ooien op Corsica en het Europese vasteland hebben korte stompjes. Bovendien hebben de rammen in de wintertijd een opvallend lichtgekleurd "zadel", witte "sokken" en snuit en een donkere nek, schouders en bovenbenen. 's Zomers zijn deze tekeningen minder duidelijk zichtbaar. Bij oudere mannetjes zijn het zadel en de snuit lichter van kleur. Vrouwtjes en jonge mannetjes hebben een roodbruine tot chocoladebruine vacht met een wittige buikzijde. De vacht is vrij kort.
De moeflon wordt 110 tot 130 centimeter lang, met een zes tot tien centimeter lange staart. De rammen worden groter dan ooien: de ram heft een gemiddelde schofthoogte van 75 centimeter en een gewicht van 35 tot 50 kilogram, terwijl de ooi een gemiddelde schofthoogte van 65 centimeter en een gewicht van 30 tot 40 kilogram heeft.
[bewerk] Voedsel
Moeflons kunnen met een karig dieet toe. Ze eten voornamelijk grassen, twijgen, knoppen, jonge bladeren en 's winters boomschors. Het zijn van nature schuwe dieren, die enkel 's nachts en in de schemering actief zijn.
[bewerk] Voortplanting
Ooien en lammeren leven in kleine groepjes in duidelijke woongebieden. In de bronst worden ze vergezeld door een ram.
In de bronsttijd, van oktober tot november, vechten de rammen fel om de gunst van de ooien. In april en mei, worden de lammeren geboren, meestal een, soms twee per worp. De draagtijd duurt 150 tot 170 dagen. De ooien zijn na anderhalf tot drie jaar geslachtsrijp, de rammen meestal al na één jaar, maar ze komen meestal pas na ongeveer zeven jaar aan de beurt, omdat ze eerst een voldoende dominante positie moeten opbouwen.
Moeflons worden maximaal veertien jaar oud.
[bewerk] Verspreiding
De moeflon komt voornamelijk voor in hellingbossen en op bergweiden. Hij stamt af van tamme schapen, die tijdens het Neolithicum op Corsica en Sardinië zijn uitgezet.
In de zeventiende eeuw kwam de moeflon slechts voor op Corsica en Sardinië, en slechts in zeer kleine aantallen. In de eeuw daarop is een klein aantal als jachtwild uitgezet in diverse delen van Europa. Momenteel leven er op de Veluwe in omheinde gebieden een 300 dieren in Nederland. En sinds kort ook in de Amsterdamse Waterleidingduinen.
De laatste natuurlijke populaties zijn bedreigd en bestaan uit nog enkele honderden dieren; de elders uitgezette kudden floreren echter.
[bewerk] Waarnemingen in Nederland
[bewerk] Externe links / beelden / bronnen
 |
Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen kunt u vinden op de pagina Ovis orientalis musimon op Wikimedia Commons. |
