Mezzosopraan
Een mezzosopraan (uit het Latijn: mezzo, half, sopra, boven) is in de muziek een middelhoge vrouwelijke zangstem, met een bereik van ongeveer een a klein tot a", in omvang liggend tussen de alt en sopraan. Vaak is het zo dat mezzosopranen een donkerdere (of rijkere) stem hebben dan sopranen. Soms hebben ze echter precies hetzelfde bereik. De lichtste mezzosopranen stemmen zijn vernoemd naar beroemde zangeressen Dugazon en Galli-Marié.
Mezzosopranen spelen vaak bijrollen in opera's, met als grootste uitzondering Bizet's Carmen en Rossini's Il barbiere di Siviglia. Vaak spelen ze oude vrouwtjes zoals Azucena en Ulrica, jongens en verleiders.
Ook wordt een aantal soubrette rollen vaak gespeeld door mezzosopranen. Dit geeft de rol een donkerdere en dramatischere kwaliteit. Heel soms als een Mezzosopraan het vocale bereik heeft, zingt zij wel eens rollen die geschreven zijn voor dramatische sopranen zoals Lady Macbeth in Verdi's Macbeth en zelfs Isolde in Tristan und Isolde.
In de soul-muziek wordt iemand ook wel een mezzosopraan genoemd als zij een D of zelfs E boven de Hoge C kan zingen (C3) en dezelfde noot onder centraal C. Hiermee bevestigt zij dus dat ze een bereik heeft van minimaal 3 octaven.
In de muzieknotatie maakt men gebruik van zgn. muzieksleutels die de (absolute) toonhoogte met een bepaalde lijn op de notenbalk identificeren. Men kent zo de altsleutel, baritonsleutel, sopraansleutel en ook de mezzosopraansleutel.
