K's Choice
K's Choice is een Belgische rockband uit Antwerpen. De kern van de band wordt gevormd door Sarah (zang, gitaar) en Gert Bettens (gitaar, keyboard en zang), die broer en zus van elkaar zijn. Eric Grossman (basgitaar), Jan van Sichem Jr. (gitaar) en Koen Liekens (drums) staan hun bij.
[bewerk] Geschiedenis van de band
In het begin van de jaren '90 spelen Sarah en Gert in een amateur-bandje, The Basement Plugs. Hierdoor wordt Sarah ontdekt. Zij krijgt een kans bij een platenmaatschappij, vanwege haar rokerige, raadselachtige stem. Onder een Engels klinkende naam, Sarah Beth, verschijnt ze op een aantal filmsoundtracks met covers, waaronder I'm So Lonesome I Could Cry (origineel door Hank Williams) voor de film 'Vrouwen Willen Trouwen' en een duet met Frankie Miller Why Don't You Try Me, (origineel door Ry Cooder) voor de film Ad Fundum. Ze krijgt een contract aangeboden en vormt een band met haar broer Gert. Onder de naam The Choice nemen ze in 1993 hun debuutalbum The Great Subconscious Club op.
In 1994 heeft de band vijf min-of-meer permanente leden: Sarah en Gert, Jan van Sichem Jr (gitaar), Koen Liekens (drums) en Erik Verheyden (basgitaar). Met z'n vijven toeren ze door Duitsland en de VS, in het voorprogramma van de Indigo Girls, een Amerikaanse band. Als ze in de VS aankomen worden ze door een andere groep, die ook The Choice heet, gedwongen hun naam te veranderen; ze besluiten dat K's Choice de geest van de band goed weergeeft. K is afkomstig van Jozef K. uit Kafka's het Proces. Jozef K. heeft geen keuzes, de naam is dus ironisch bedoeld, als een rare, onbegrijpelijke onmogelijkheid, wat terugkomt in een aantal van hun nummers.
In 1995 nemen ze Paradise In Me op. Not An Addict, een single van dit album, is erg succesvol en brengt internationale bekendheid. Op dat moment neemt Bart van der Zeeuw de drums over van Koen Liekens en is er ook geen vaste bassist meer. Het volgende jaar (1996-1997) zijn ze onderdeel van het voorprogramma van Alanis Morissette, die K's Choice had gezien op een van de vele Europese festivals. In 1998 is Cocoon Crash, hun derde album, af. Ondertussen is de Amerikaan Eric Grosman de permanente bassist geworden. In 1999 brengen ze het 'extra' album Extra Cocoon: All Access uit. In 2000 voltooiden ze hun laatste studio-album Almost Happy. Koen Liekens is dan teruggekeerd als drummer. In 2001 verschijnt Live (een 2-cd collectie met live-opnames) en in 2003 brengen ze Ten uit (een verzameling van tien jaar singles en een aantal liedjes dat niet op een van de albums is verschenen), ze brengen ook een DVD uit met dezelfde naam.
Behalve vier albums, een live album een best of heeft de band ook 3 fanclub-cd's uit gebracht: 2000 Seconds Live, Home en Running Backwards. Voor de fans is ook in beperkte oplage een dubbel-vinyl (LP) uitgebracht van Almost Happy.
In 2003 besluit de band een pauze in te lassen. Gert en Sarah willen allebei solowerk gaan doen. Gert is producer van een album (voor Venus In Flames) en speelt ook een tijdje gitaar in deze band. Sarah zingt voor verschillende films soundtracks in: All Of This Past voor Underworld en Someone To Say Hi To voor Zus & Zo. In 2004 verschijnt Go, een EP met 5 nummers (Go, Fine, Grey, Follow Me en Don't Stop) In maart 2005 kwam het eerste solo full-album van Sarah Bettens uit, getiteld Scream. Gert begint in 2005 met zijn solocarrière in de band Woodface en op 25 augustus 2005 komt zijn single Something To Break uit. Zijn solo debuut album Good Morning Hope kwam uit op 19 september 2005.
[bewerk] Discografie
- The Great Subconscious Club (1993)
- Paradise in Me (1995)
- Cocoon Crash (1998)
- 20000 Seconds Live (1998)
- Extra Cocoon (1999)
- Almost Happy (2000)
- Home (2001)
- Live (2001)
- 10 (2003)
- Running Backwards (2003)