Juan van Oostenrijk
Don Juan van Oostenrijk (Regensburg 24 februari 1547 – Bouge bij Namen 1 oktober 1578) was een Spaans legerleider en landvoogd van de Nederlanden aan het begin van de Tachtigjarige Oorlog.
Don Juan was een onwettige zoon van keizer Karel V en Barbara Blomberg. Hij kreeg zijn opvoeding aan het hof van zijn halfbroer, koning Filips II. Als legeraanvoerder maakte Don Juan grote indruk door de Turken te verslaan in de Slag bij Lepanto in 1571. Filips II stuurde Don Juan in 1576 als gouverneur-generaal naar de Nederlanden om de overleden landvoogd Don Luis de Requesens te vervangen. Hij kwam op 3 november aan. Daarbij kwam hij net te laat om de muitende Spaanse troepen tot rust te manen. Die vielen op 4 november Antwerpen binnen en verwoestten de stad met de Spaanse furie.
Don Juan sloot op 7 januari 1577 de Unie van Brussel: hij erkende als landvoogd de Pacificatie van Gent, en de opstandige gewesten erkenden hem als landvoogd, erkenden Filips II als koning en zouden zich sterk maken voor het behoud van het katholieke geloof. De Unie van Brussel werd zowel door de gewesten Holland en Zeeland als door Filips II onder protest getekend.
Enkele maanden later ging het al mis: Don Juan veroverde met geweld de stad Namen (24 juli) en viel Antwerpen aan. Op 2 augustus 1578 leed hij tijdens de Slag van Rijmenam een nederlaag tegen de troepen van Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden. De gewesten gingen op zoek naar een nieuwe landvoogd: Matthias van Oostenrijk, een neef van Filips II, werd gevraagd. Filips II erkende Matthias van Oostenrijk echter niet.
In oktober 1578 overleed Don Juan aan tyfus in zijn legerkamp in Bouge. Als landvoogd werd hij opgevolgd door Alexander Farnese, de hertog van Parma en zoon van de eerdere landvoogdes Margaretha van Parma.
Voorganger: Luis de Zúñiga y Requesens |
Landvoogd van de Nederlanden 1576-1578 |
Opvolger: Matthias van Oostenrijk |
Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen kunt u vinden in de categorie Don Juan de Austria van Wikimedia Commons. |