Japanse wijnbes
|
|||||||||||||||||||||||||
 |
De Japanse wijnbes (Rubus phoenicolasius) behoort evenals de braam en de framboos tot het geslacht Rubus en komt van nature voor in Korea, Japan en China. Tot het geslacht Rubus behoren meer dan 600 soorten.
Omstreeks 1876 werd in Frankrijk voor het eerst een nieuwe op een braam lijkende struik ingevoerd uit het oosten van Azië, die de naam Japanse wijnbes kreeg.
De plant is een makkelijk groeiende struik waarvan de stengels tot 3 meter lang kunnen worden. De bladeren zijn aan de bovenzijde lichtgroen en aan de onderzijde grijs. Aan de stengels en de bladstelen zitten naast zeer veel roodbruine klierhaartjes ook stekels, die bij aanraking in de huid achter kunnen blijven. De twijgen zijn lichtgroen, maar kleuren later mooi rood.
Elk jaar worden nieuwe stengels uit wortelopslag gevormd. Alleen de tweejarige stengels dragen vrucht, waarna deze afsterven. De Japanse wijnbes bestaat uit vele vruchtjes en is een verzamelsteenvrucht. In tegenstelling tot de braam laat de Japanse wijnbes evenals de framboos makkelijk los van de vruchtbodem.
Inhoud |
[bewerk] Ecologie
Komt voor op kapvlakten en open plekken in bossen, maar wordt ook door particulieren aangeplant als cultuurplant.
[bewerk] Teelt
Op vrijwel alle grondsoorten groeit de wijnbes, maar groeit het beste op humeuze en kalkrijke gronden. In de winter worden de afgedragen stengels verwijderd. In het vroege voorjaar worden de nieuwe stengels aangebonden en tot 1.80 m teruggesnoeid. Er worden 8-10 stengels per meter aangehouden, de rest van de stengels wordt weggesnoeid.
[bewerk] Bloei en oogsttijd
De bloei is van eind mei tot eind juni. De Japanse wijnbes kan zich zelf bestuiven, maar insectenbestuiving, met name bijen en hommels, bevordert de vruchtzetting. Na de bloei sluiten de kelkslippen zich over de vrucht, maar zodra de vrucht gaat kleuren, wijken ze terug. De vruchten rijpen eind juli tot half augustus.
[bewerk] Vermeerdering
Zodra de stengels met de top de grond raken treedt er beworteling van de stengeltop op. In het vroege voorjaar kunnen deze bewortelde toppen gebruikt worden voor nieuwe aanplant. Daarnaast kan de Japanse wijnbes vegetatief worden vermeerderd door wortelstekken. Vermeerdering door zaad is ook mogelijk, maar dan gaan wel de eigenschappen van de moederplant verloren. In de wijde omgeving van de Japanse wijnbesstruiken kan opslag uit door vogels meegevoerd zaad voorkomen, die echter waardeloos zijn voor nieuwe aanplant.
[bewerk] Gebruik
Van de Japanse wijnbes worden alleen de vruchten gebruikt. De vruchten hebben een wat flauwe zoetzure smaak, zijn donkerrood gekleurd en voelen wat kleverig aan. Hoe donkerder de kleur des te meer smaak krijgen ze. Ze kunnen alleen of vermengd met yoghurt of vla gegeten worden. Gelei van Japanse wijnbessen blijft vloeibaar en is zeer geschikt als vruchtensiroop over toetjes. De vruchten kunnen worden ingevroren voor later in compôtes en bowl. Ook kan er jam van gemaakt worden, maar de smaak is flauw. Daarom is het aan te bevelen om rode bessen voor de smaak toe te voegen. In de koelkast zijn de vruchten enige tijd bewaarbaar.
De bloeiwijze met vruchten wordt ook in bloemstukjes verwerkt.
[bewerk] Ziekten en beschadigingen
De Japanse wijnbes is weinig gevoelig voor ziekten.
[bewerk] Afbeeldingen
 Stengel |
 Japanse wijnbes na aanbinden in voorjaar |
 Vruchten |
[bewerk] Externe link
- SoortenBank.nl beschrijving en afbeeldingen
