Jack London

Jack London, pseudoniem van John Griffith Chaney (12 januari 1876, San Francisco, Californië, V.S. – 22 november 1916, Glen Ellen, Californië; † ureumvergiftiging), was een Amerikaans schrijver van romans en korte verhalen. Londons leven en werk speelden een belangrijke rol in de hervorming van de ideeën met betrekking tot het schrijverschap en literaire expressie in Amerika in het begin van de twintigste eeuw.

Inhoud 1 Biografie 2 Nalatenschap 3 Belangrijkste werken 4 Externe links

[bewerk] Biografie

Jack London woonde als kind in San Francisco, waar hij en zijn familie in extreme armoede leefden. Als tiener werkte hij onder meer als arbeider in een conservenfabriek, oesterduiker en zeeman. London begon met schrijven rond de eeuwwisseling. Hij bracht een jaar door in Klondike tijdens de goudkoorts van Alaska van 1897-98 en schreef daar zijn eerste en misschien beste werken, zowel korte verhalen als novellen. Hij beschrijft de vuurdoop die mensen en dieren moeten ondergaan en hoe zij vechten tegen de aardse elementen. De beste fictie uit die periode werd verzameld in zijn eerste boek, The Son of the Wolf (De Zoon van de Wolf; 1900). Zijn bekendste novelle, Call of the Wild (Roep van de Wildernis) volgde in 1903; White Fang (Witte Hoektand) verscheen in 1906. Deze werken maakten hem tot de meest gelezen schrijver uit zijn tijd.

London verklaarde in zijn autobiografische roman Martin Eden (1909) dat hij als jongen veel las, maar zonder veel plezier. Hij kon zich goed vinden in de ideeën van Karl Marx en Herbert Spencer. Dit veroorzaakte een ingewikkelde mengeling van opvattingen, hetgeen vooral doorschemert in een van zijn populairste romans, Sea-Wolf (Zeewolf, 1904). In dit boek staan de avonturen van een jonge kunstenaar tijdens een reis door brute aardse werkelijkheid centraal. Het is een liefdesverhaal waarin de verplichting aan een algemeen goed zegeviert. Het persoonlijke leven van London had een soortgelijk gemengd karakter. Hij scheidde in 1903 abrupt van zijn eerste vrouw, Bess Maddern, en hun kinderen; zijn nieuwe liefde en tweede vrouw was Charmian Kittredge. Gedurende zijn carrière verkondigde London een vorm van socialistische hervorming, maar ondertussen vroeg hij steeds meer van zijn uitgevers en woonde uiteindelijk in een riante villa in het noorden van San Francisco. Zijn politieke houding blijkt het nadrukkelijkst uit zijn verslag over de krottenwijken van Londen, The People of the Abyss (Het Volk van de Kloof 1903), en in zijn anti-utopische roman The Iron Heel (De IJzeren Hiel, 1908)

Na een rampzalige wereldreis op zee tussen 1907 en 1909 op zijn jacht, de Snark, gingen zowel de gezondheid als het werk van London achteruit. Hij raakte uitgeput: hij had meer dan veertig boeken in zeventien jaar gepubliceerd, reisde vaak onder uiterst zware omstandigheden de hele wereld over en onderging periodes van alcoholisme, liefdeservaren en een reeks ongevallen en ziekten. Hoewel vlak na zijn dood het gerucht ging dat hij zichzelf van het leven beroofd had, aanvaardt men nu algemeen de theorie dat hij aan zware uremie leed.

[bewerk] Nalatenschap

London was lange tijd een van de populairste Amerikaanse schrijvers, vooral in het buitenland en onder jongelui. Dit kwam voornamelijk door de "stoere" inhoud van zijn romans, de directe verhalende stijl en de persoonlijke eerlijkheid en moed. London trekt ook tegenwoordig nog, als schrijver en als persoon, veel aandacht. Veel mensen realiseren zich nu dat de fictie van London terloops enkele centrale mythen van het Westerse denken aan de kaak stelt. Zijn leven belichaamt een kenmerkend ogenblik in de Amerikaanse culturele geschiedenis (die eveneens in de carrière van Theodore Roosevelt wordt weerspiegeld). Het idee was in die tijd dat het noodzakelijk was om het hele spectrum van levenservaringen met hartstocht door te maken. Dit werd beschouwd als een morele verplichting.

[bewerk] Belangrijkste werken

• 1900: The Son of the Wolf: Zijn eerste verhaal, over zijn reis door Klondike.
• 1902: A Daughter of the Snows: De eerste roman van Londen, een onsamenhangend werk dat door ideeën wordt overheerst. London betreurde later dat hij dit werk had geschreven.
• 1903: The People of the Abyss: Na het doorbrengen van zes weken in de sloppenwijken van Londen, rapporteert London over de leefomstandigheden in de grote stad; zijn werk brengt een nieuwe techniek van journalistiek teweeg van totale inleving en een rechtstreekse verhaalstijl. London verklaarde later: „Geen ander boek heeft zo mijn jonge hart verscheurd als dat over de economische degradatie van de armen.“
• 1903: The Call of the Wild: Het populairste werk van London speelt zich af tijdens de goudkoorts van Klondike en betreft de transformatie van de boerderijhond Buck tot een sledehond en de leider van een wolfspak.
• 1904: Sea-Wolf: Verhaal over kapitein Wolf Larsen, een van de meest gedenkwaardige karakters in de Amerikaanse literatuur.
• 1905: War of the Classes. In hetzelfde jaar dat hij 981 stemmen als socialistisch kandidaat voor burgemeester van Oakland ontvangt, geeft London een verzameling van verhandelingen over sociologische onderwerpen uit.
• 1905: The Game. Roman waarin London het laatste deel van het leven van een bokser beschrijft.
• 1906: White Fang: London keert het evolutieve proces van The Call of the Wild (1903) om door te vertellen over een wilde hond die door vriendelijkheid en liefde wordt gedomesticeerd.
• 1907: Love of Life and Other Stories: Een collectie verhalen, waaronder "The Unexpected" and "The Sun-Dog Trail".
• 1907: The Road. Hierin worden Londons ervaringen uit 1894 verhaald.
• 1908: The Iron Heel. Beschrijft een klassestrijd tussen de "oligarchie" en de wanhopige werkende klasse. Zijn held, Edward Everhard, is een superman die geboren is in de werkende klasse.
• 1909: Martin Eden. Eén van belangrijkste boeken van London is dit semi-autobiografische verslag over een jonge zeeman die worstelt met het leven en uiteindelijk succes als schrijver bereikt, maar niet gelukkig wordt van bekendheid en rijkdom. Het vertegenwoordigt zowel een aanklacht tegen de American dream als een belangrijke bezinning over de eigen achtergrond en carrière van London.
• 1910: Burning Daylight: De eerste van drie agrarische romans van London.
• 1911: The Cruise of the Snark. Een verslag over Londons afgebroken poging om de aarde rond te varen in zijn eigen boot.
• 1912: Smoke Bellew: Reeks verhalen.
• 1913: The Valley of the Moon: Deze roman van London stelt voor dat de oplossing voor de problemen van het moderne industrialisme een terugkeer naar de basis is. Het wordt over het algemeen beschouwd als zijn beste agrarische roman.
• 1915: The Star Rover: Een van de laatste belangrijke omvangrijke werken is wetenschapsfictie betreffende de depersonalisatie-ervaringen van een veroordeelde moordenaar, Professor Darrell Standing. Dit boek en het verhaal waarop het verhaal van Jack is gebaseerd, namelijk de frequente martelingen in de gevangenis San Quentin op de ex-gevangene Ed Morrell, hebben de basis gevormd van de film The Jacket.
• 1916: The Little Lady of the Big House. In deze agrarische roman onderzoekt London een liefdesdriehoek tussen een echtgenoot en een vrouw en de beste vriend van de echtgenoot.
• 1917: The Human Drift: Over migratie van volkeren en het komen en gaan van rassen.
• 1918: The Red One: postuum gepubliceerde verzameling verhalen.
• 1919: On the Makaloa Mat. Postuum gepubliceerde verzameling verhalen.

[bewerk] Externe links

• [1] – verzamelde werken online
• Wie was Jack London? – Overzicht van leven en werk.
• The Jack London Collection – Portaal over Jack London voor studenten en leraren.