Ironie
Bij ironie (uit het Grieks: εἰρωνειᾶ (eirooneia) = geveinsde onwetendheid) wordt het tegenovergestelde gezegd van wat er wordt bedoeld. Deze stijlfiguur komt spottend over.
- Dat is me een lieve jongen.
- Nou, het is me wat moois.
- Goh, precies op tijd.
In het Frans noemt men ironie wel eens "l'arme du faible" (het wapen van de zwakke).
Hugo Brandt Corstius heeft (schrijvend onder één van zijn pseudoniemen) ooit voorgesteld een ironische zin tussen speciale leestekens te plaatsen. Tekens of woorden (zoals: sic) waaraan men kan merken dat een uitlating ironisch bedoeld is noemt men 'ironiesignalen'.
Verwante begrippen zijn:
De woorden ironie en ironisch worden ook erg vaak – maar strikt gesproken onterecht – gebruikt om een paradox of komisch toeval aan te duiden.
- De ironie wilde dat hij juist op dat moment binnenwandelde.
[bewerk] Zie ook:
- glos, in de betekenis van ironische opmerking.
- pejoratief
- zelfspot
