Hunerik
Hunerik was koning van de Vandalen (477-484) en de oudste zoon van Geiseric. Hij was getrouwd met Eudocia, de dochter van de Romeinse keizer Valentinianus III, die hem in 472 weer verliet. Hij staat bekend als een meedogenloze koning die de katholieke christenen in Afrika fanatiek vervolgde.
[bewerk] Binnenlands beleid
Van Hunerik is bekend dat deze al spoedig na de opvolging van zijn vader diens raadslieden aan de kant schoof en zich hoofdzakelijk bezig hield met interne zaken. Hunerik was een fanatieke aanhanger van het ariaanse Christendom en hij voerde een hard pro-ariaans en anti-katholiek beleid. Aan het begin van zijn regeerperiode was hij tolerant ten opzichte van de katholieke christenen en werden alleen de Manichese christenen door hem vervolgd. Maar al spoedig werden ook de katholieken achter gesteld. Hij probeerde hun bezittingen tot de staat te laten vervallen, maar toen dit te veel protesten opleverde van de Romeinse keizer begon hij een groot aantal katholieken naar het platteland verbannen. In 483 liet Hunerik duizenden katholieke personen, geestelijken en leken, uit de provincie Byzacena verbannen en overbrengen naar de woestijn van Numidië. Het werd een ware dodentocht. Velen stierven aan de ontberingen. De bannelingen werden geconcentreerd in de steden Sicca, Veneria en Lares
Op 1 februari 484 organiseerde hij een synode tussen katholieke en ariaanse bischoppen. De voorzitter was de ariaanse patriarch Kyrila, en het gesprek leverde dus niets op. Het tegendeel gebeurde, want op 24 februari 484 verklaarde Hunerik de katholieke leer van de wezensgelijkheid tot een valse leer en daarmee de katholieken tot ketters. De vervolgingen werden alsmaar heviger: bisschoppen werden verbannen, anderen tot dwangarbeid veroordeeld, het katholiek geloof werd verboden, kerken onteigend en overgedragen aan de arianen.
Hunerik was niet alleen meedogenloos ten opzicht van de katholieken. Ook zijn eigen familie moest het ontgelden. Gedurende zijn bewind liet Hunerik veel leden van de Asdingse dynastie vermoorden.
[bewerk] Buitenlands beleid
De vader van Hunerik was er gedurende zijn lange regeerperiode in geslaagd de Vandalen als vrij onbelangrijk Germaans volk op te stuwen tot een belangrijke macht in de Middellandse Zee. Ook had Geiserik goede relaties opgebouwd met andere staten. Hunerik genoot dit respect niet. De Vandalen behielden onder Hunerik weliswaar hun superioriteit op zee, maar in de binnenlanden van Africa was hun invloed tannende. Gedurende Huneriks bewind slaagden de Moren erin een aantal Vandaalse buitenposten te veroveren. Het gevolg hiervan was dat de Vandalen over land de verbinding kwijt raakten tussen het kerngebieden van hun rijk rond Carthago en het ten westen daarvan gelegen Tangiers.
Hunerik was de eerste Vandaalse koning die zich zowel koning van de Vandalen als de Alanen noemde. Weinig van zijn volk waren rouwig om zijn dood in 484. Hij werd opgevolgd door zijn neef Gunthamund.
| Koningen van de Vandalen |
| Geiserik - Gelimer - Godigisel - Gunderic - Gunthamund - Hilderik - Hunerik - Igilia - Thrasamund - Wisimar |
