Herman Baccaert
Armand Herman Baccaert (Mechelen, 23 november 1883 - Mechelen, 18 juni 1921) was doctor in de Germaanse filologie, filoloog, vertaler, auteur en criticus.
Baccaert vertaalde verschillende werken uit het Duits en het Frans en schreef verschillende biografiën. Hij is internationaal bekend voor zijn boek "Aan den waterkant." (Along the waterfront.) en zijn "Handleiding tot de Kantkennis".
Hij werkte mee aan De Vlaamsche Wacht, een dagblad gesticht door Jules Spincemaille, Gustaaf Doussy en Alfons de Graeve, zoals ook Jef van den Eynde. Hij speelde een actieve rol in de Vlaamse Beweging, en was onder andere bevriend met August Borms.
Hij overleed in gevangenschap aan tuberculose.
Hij werd 380ste op de lijst van "De Grootste Belg".
[bewerk] Bibliografie
- 1907: Twee novellen / door Gottfried Keller; Vertaald door Herman Baccaert
- 1909: Emanuel Hiel, zijn leven en zijn werk.
- 1911: Eerbied voor onze Hallen. Rede te Mechelen uitgesproken op 17 december
- 1911: Een Beiaardconcert
- 1911: Aan den waterkant. Een verhaal uit het leven der speldenwerksters
- 1912: Handleiding tot de Kantkennis
- 1913: Vlaanderen, van de vroegste tijden tot in 1815. Terugblikkende studie
- 1919: Peter Benoit, een kampioen der nationale gedachte
- ????: Verlangen. Liederen-cyclus
- Verlangen. Gedicht van Albertine Smulders .
- Jonge liefde. Gedicht van Jan Eelen .
- Toen Mei heenging. Gedicht van Albertine Smulders .
