Henriëtte d'Oultremont de Wégimont
Henriëtte Adriana Ludovica Flora d'Oultremont, Rijksgravin de Wégimont (Maastricht 28 februari 1792 - Aken 26 oktober 1864), Gravin van Nassau, was de tweede echtgenote van koning Willem I.
Henrica Adriana Ludovica Flora Rijksgravin d'Oultremont de Wégimont was de dochter van de Waalse H.R. Rijksgraaf Ferdinand L.F.M. d'Oultremont de Wégimont en de Wageningse admiraalsdochter Johanna Susanna Hartsinck. Uit het huwelijk van haar ouders werden nog twee zonen en twee dochters geboren. Uit het eerste huwelijk van haar moeder met Dirck de Smeth (1754-1779) was in 1779 al een zoon Theodorus geboren. Deze Theodorus werd later Heer van Deurne, Liessel, en Alphen en Rietveld.
In 1841 huwde Henriëtte op 49-jarige leeftijd met de in 1840 afgetreden koning van het Koninkrijk der Nederlanden, Willem I Frederik van Oranje-Nassau. Het voorgenomen huwelijk had veel opschudding veroorzaakt, omdat de wortels van Henriëtte deels in het net afgescheiden België lagen. Pas na het aftreden van Willem I was het mogelijk het huwelijk door te zetten. Bij haar huwelijk kregen haar man en zij de titels Graaf en Gravin van Nassau. Ze werd spottend ook wel 'Jetje Dondermond' genoemd. In 1864 overleed ze op kasteel Laurensberg bij Aken, 72 jaar oud. In tegenstelling tot haar man, de ex-koning, werd Henriëtte niet begraven in de koninklijke grafkelder te Delft, maar in haar familiegraf te Wégimont.
