Hendrik Lodewijk Drucker
Hendrik Lodewijk Drucker (Amsterdam, 11 augustus 1857 – Den Haag, 5 september 1917) was een Nederlands liberaal (VDB) politicus. Hendrik Lodewijk Drucker heette tot 1865 H.L. Temme, omdat zijn vader hem pas bij acte van 18 april 1865 wilde erkennen. In 1869 huwden zijn (Duitse) ouders. Hij was de halfbroer van Wilhelmina Drucker, de bekende feministe met wie hij overigens sporadisch contact had.
Hendrik Drucker volgde een opleiding aan de HBS van Leiden (1870-1875) en studeerde daarna van 1875 tot 1879 hedendaags en Romeins recht aan de Rijksuniversiteit van Leiden. Van 1879 tot 1880 studeerde hij aan de hogeschool van Leipzig.
In 1882 werd Drucker hoogleraar Romeins recht aan de Rijksuniversiteit van Groningen en daarna vanaf 1889 hoogleraar Romeins recht aan de Rijksuniversiteit van Leiden.
Van 1886 tot 1889 was hij liberaal lid van de gemeenteraad van Groningen en van 1891 tot 1901 lid van de gemeenteraad van Leiden.
Als raadadviseur op het ministerie van Justitie (1890-1900) was hij betrokken bij de totstandkoming van de kinderwetten.
In 1894 werd hij voor het kiesdistrict Groningen in de Tweede Kamer gekozen. In 1901 was hij medeoprichter van de links-liberale Vrijzinnig Democratische Bond (VDB). Van 1901 tot 1913 was Drucker fractievoorzitter van de VDB in de Tweede Kamer.
Van 1913 tot 1917 was hij Tweede Kamerlid voor de provincie Noord-Holland.
Drucker vervulde in zijn leven tal van nevenfuncties.