Hans van Manen
Hans van Manen (Nieuwer-Amstel, 11 juli 1932) is een Nederlands balletdanser, choreograaf en fotograaf.
Hij is een zoon van Duitse dienstbode. Hij studeerde onder andere bij Sonia Gaskell, Françoise Adret en Nora Kiss. Hans van Manen schreef veel balletten. Hij werkte voor Het Nationale Ballet van 1973 tot 1985. Hij werd in 1992 geridderd tot officier in de Orde van Oranje Nassau. Van Manen ontving in het jaar 2000 de Erasmusprijs.
[bewerk] Choreografie op:
- De maan in de trapeze (1959; muziek B. Britten)
- Symphony in three movements (1963; I. Strawinsky)
- Metaforen (1965; D. Lesur)
- Vijf schetsen (1966; P. Hindemith)
- Variomatic (1968; L. Berkeley)
- Squares (1969; Z. Szilassy)
- Grosse Fuge (1971; L. v. Beethoven)
- Opus Lemaitre (1972; J.S. Bach)
- Daphnis en Chloë (1972; M. Ravel)
- Le sacre du printemps (1974; I. Strawinsky)
- Collective symphony (met R. v. Dantzig en T. v. Schayk, 1975; I. Strawinsky)
- 5 Tango's (1977; A. Piazzolla)
- Pianovariaties I (1980; J.S. Bach en L. Dallapiccola)
- Balletscènes (1985; I. Strawinsky)
- Shaker loops (1988; J. Adams)
- Black cake (1989), Brainstorm (1989), Visions fugitives (1990; S. Prokofjev)
- Andante (1990; W.A. Mozart)
- Two (1990; F. Busoni)
- Shorthand – six Strawinsky pieces (1993)
- Polish pieces (1995)
- Kammerballet (1995)
- Déjà vu (1995)
- The old man and me (1996)
- Three pieces for HET (1997)
- Tüür); Trilogie (2000)
[bewerk] Zie ook:
Bron(nen): |
Eva van Schaik, "Hans van Manen, leven & werken", 1997, Uitgeverij Arena, 620 p., 70 foto's ISBN 9069742616 |