Ground plane-antenne
De Ground plane-antenne (GPA) – ook wel kraaienpoot genoemd - is een variant op de dipool antenne en ontworpen voor gebruik met een ongebalanceerde voedingslijn zoals een coaxkabel. Ze dankt haar naam aan de radialen die haaks op het driven element zijn geplaatst om een perfect grondvlak te simuleren.
De GPA wordt bijna uitsluitend in verticale positie aangetroffen op hoogtes vanaf .25λ en gebruikt voor frequenties tussen (ruwweg) 10 en 512 Mhz. Ze is dan omnidirectioneel, verticaal gepolariseerd, relatief breedbandig en heeft een tamelijk hoge stralingshoek.
De eenvoudigste Ground plane-antenne bestaat uit een verticaal driven element van .25λ onderaan verbonden met de kern van de coax. De coaxmantel wordt verbonden met radialen (typisch .25λ +5%) onder een hoek van ~135°. In deze opstelling is de impedantie aan de antenneconnector ~50Ω.
Naarmate men een langer driven element aanwendt (.5 λ of .64 λ bijvoorbeeld) wordt de impedantie aan de antenneconnector groter en zal men dit element normaliter voeden met een tuning coil.
