Gian Francesco Malipiero
Gian Francesco Malipiero (Venetië, 1882 – Treviso, 1973) was een Italiaans componist.
Inhoud |
[bewerk] Biografie
Malipiero, was een van de meest productieve en langstlevende componisten van de 20e eeuw. Hij volgde zijn muziekstudie o.a. aan de conservatoria van Venetië, Bologna en waarschijnlijk ook in Wenen. Naast componist was hij ook musicoloog, en volgde uit dien hoofde de verrichtingen en recensies van zijn tijdgenoten nauwlettend. Vooral het provocerende van de stijl van Paul Hindemith, het Neoclassicisme van Igor Stravinsky en het Expressionisme van Arnold Schönberg had zijn belangstelling. Ook had hij een voorliefde voor de madrigals uit de tijd van de Barok, en de componisten, zoals Claudio Monteverdi en Antonio Vivaldi. Desalniettemin volgde hij een geheel eigen weg bij het realiseren van zijn werken, en liet zich niet beïnvloeden door externe factoren of verleiden tot het overnemen van impressies uit de werken van anderen. Ook doceerde hij en was conservatoriumdirecteur zowel aan de universiteit van Venetië als van Padua.
[bewerk] Werken
[bewerk] Opera's
Malipiero componeerde 28 opera's, waaronder:
- L'Ofeide een trilogie (1919-1922)
- Seven songs, Rome, februari 1919
- Orpheus, Rome, 14 juni 1920
- Death of the Masks, Parma, 15 januari 1922
- Il Capitan Spavento (1955)
- Rappresentazione E Festa Di Carnasciale E Della Quaresima (1961)
- Don Tartufo Bacchettone (1966)
[bewerk] Overige Werken
- Orkestwerken
- Symfonieën
- Concerten voor diverse instrumenten
- Oratoria
- Cantates
- Koorwerken
- Kamermuziek
- Strijkkwartetten
- Pianowerken en
- Liederen
