Frederik van Nassau-Zuylestein (1624-1672)
Frederik van Nassau (1624 – Grevenbrugge, bij Woerden 12 oktober 1672) was een Nederlands militair in Staatse dienst. Hij was de onwettige zoon van prins Frederik Hendrik van Oranje en Margaretha Catharina Bruyns. Op 15 maart 1640 werd hij door zijn vader beleend met kasteel Zuylestein (en werd aldus heer van Zuylestein).
[bewerk] Leven
In 1640 werd Frederik door zijn vader tot kapitein der Staatse infanterie benoemd, waarna een ruim dertigjarige militaire carrière volgde. Van 1659 tot 1666 was hij gouverneur van zijn neef, de toekomstige stadhouder, prins Willem III. Door toedoen van Johan de Witt werd Willem aangenomen als Kind van Staat, waarop het ontslag van Frederik volgde, die door de Buat-affaire toch al gecompromitteerd was. In april van het rampjaar 1672 werd hij generaal der Staatse infanterie. In augustus van hetzelfde jaar was hij betrokken bij de moord op Johan en Cornelis de Witt. In oktober sneuvelde hij bij Woerden in een strijd met Franse troepen.
[bewerk] Huwelijk en kinderen
Frederik van Nassau huwde op 18 oktober 1648 in Den Haag met Mary Killigrew (° 1624), dochter van sir William Killigrew, een gunsteling van Karel I en Karel II van Engeland. Zij kregen 2 zonen:
- Willem Hendrik van Nassau-Zuylestein (1649 – 1708), heer van Zuylestein, Leersum en Waayenstein. Hij werd in 1695 door zijn neef koning Willem III van Engeland beleend met de titels 1e graaf van Rochford, burggraaf (viscount) Tunbridge en baron Enfield 1695.
- Hendrik (ca 1650 – 13 november 1673), heer van Leersum.
Frederik van Nassau-Zuylestein is de voorvader van Pamela en Julie Nassau, de enige nog in leven zijnde afstammelingen in mannelijke lijn van Willem van Oranje die de achternaam Nassau dragen.
