Felix-Louis Calonder
Felix-Louis Calonder (Scuol, 7 december 1863 - Zürich, 14 juni 1952) was een Zwitsers politicus.
Felix-Louis Calonder was de zoon van Johann en Ottilia Calonder. In 1889 sloot hij zijn rechtenstudie aan de Universiteit van Bern af en in 1890 opende hij een advocatenpraktijk. Van 1891 tot 1913 was Calonder lid van de Grote Raad (parlement) van het kanton Graubünden. Van 1899 tot 1913 had hij zitting in de kantonsraad (Ständerat/Conseil des États/Consiglio degli Stati).
Op 12 juni 1913 werd Felix Calonder in de Zwitserse Bondsraad gekozen. Hij bleef lid tot 12 februari 1920. Hij leidde de volgende departementen: Binnenlandse Zaken (1913-1917) en Politieke Zaken (1918-1919).
Als minister van Politieke (= Buitenlandse) Zaken verbond hij zich met Giuseppe Motta. Beide heren wilden namelijk dat Zwitserland zou toetreden tot de Volkenbond. Op 16 mei 1920 stemden 11 leden tegen 10 leden vóór Zwitserland's toetreding tot de Volkenbond.
Zijn plannen om Vorarlberg (Oostenrijk) bij Zwitserland te trekken werd verworpen door een meerderheid in de Bondsraad en leidde tot het vervroegde aftreden van Calonder (12 februari 1920).
Felix Calonder was lid van de Freisinnig-Demokratische Partei (FDP/Vrijzinnig-Democratische Partij).
In 1917 was Calonder vicepresident en in 1918 bondspresident van Zwitserland.
Na zijn aftreden werkte hij samen met professor Max Huber, hoogleraar internationaal recht, om het conflict tussen Finland en Åland op te lossen.
Felix-Louis Calonder was de tweede politicus uit Graubünden en de eerste Retoromaan in de Bondsraad.
[bewerk] Zie ook:
[bewerk] Externe links:
- Felix Calonder op de Historisches Lexikon der Schweiz (in het Duits)
- Foto van Felix Calonder
- Artikel + foto
| Voorganger: Louis Perrier |
Lid van de Zwitserse Bondsraad 1913-1920 |
Opvolger: Heinrich Häberlin |
