Emigratie
Emigratie is de actie waarbij mensen hun geboorteland verlaten om zich in het buitenland te vestigen. Er zijn verschillende redenen waarom mensen emigreren. Vaak zijn dat politieke of economische redenen. Soms heeft de betrokkene een partner in het buitenland gevonden en emigreert de persoon om bij zijn partner te kunnen zijn. Of beide partners vluchten naar een derde land om bij elkaar te mógen zijn. Zie b.v. de België-route. Ook het klimaat kan een rol spelen: soms emigreren met name oudere mensen naar een land met een warmer klimaat.
Veel emigranten die om politieke of economische redenen emigreren, vertrekken samen met hun gezinnen naar gebieden waar ze vrede of betere kansen op een baan hopen te vinden; zaken die voor hun in hun land van herkomst niet mogelijk zijn. Door de geschiedenis heen is een groot deel van de emigranten uiteindelijk weer geremigreerd, teruggekeerd naar hun land van herkomst, vaak nadat zij genoeg geld hadden verdiend in het nieuwe land.
Soms zijn er grote culturele verschillen tussen het land van herkomst en het nieuwe land, waardoor de emigranten zich niet thuis voelen maar zich altijd 'gast' blijven voelen. Als reactie daarop hangen emigranten soms erg aan hun oorspronkelijke cultuur, tradities en taal en geven die vaak ook door aan hun kinderen. Het verschil tussen de oorspronkelijke en de nieuwe cultuur kan gemakkelijk leiden tot sociale contrasten, die kunnen resulteren in aanpassingsproblemen voor de 'nieuwkomers', die de geschreven en ongeschreven regels van hun nieuwe land niet kennen. Vaak vormen de emigranten samen hun eigen gemeenschappen binnen het nieuwe land, ook om nieuwkomers te helpen met de integratie.
In 2000 waren er wereldwijd ongeveer 175 miljoen emigranten (personen die geboren zijn in een ander land als het land waar ze wonen) [1].
Inhoud |
[bewerk] Geschiedenis van Nederlandse emigratie
[bewerk] Gouden eeuw
Vanuit Nederland zijn er de afgelopen eeuwen veel mensen geëmigreerd. De eerste emigratiegolf ontstond in de Gouden eeuw. Nederland stichtte handelsposten overal ter wereld, of stichtte nieuwe kolonies. Bekende emigratiedoelen uit die tijd zijn:
- Nieuw-Nederland, tegenwoordig Verenigde Staten
- Kaapstad en omgeving in het tegenwoordige Zuid-Afrika
- Batavia, tegenwoordig in Indonesië
- Suriname
[bewerk] Negentiende eeuw
In het midden van de negentiende eeuw, vanaf 1844, ontstaat er een nieuwe emigratiegolf. Hiervoor zijn twee redenen aan te wijzen. Als eerste was de economische situatie slecht als gevolg van mislukte oogsten, wat leidde tot veel economische emigranten. Ten tweede emigreerden veel mensen die behoorden tot de Afgescheiden gemeente. Volgers van deze nieuwe stroming binnen de Hervormde Kerk werden door de overheid tegengewerkt en wilden in een nieuw land een nieuwe toekomst opbouwen. Onder leiding van mensen zoals Albertus van Raalte en Hendrik Peter Scholte stichtten zij hun eigen nederzettingen in respectievelijk Holland (Michigan) en Pella (Iowa) .
In de periode 1845-1860 verlieten tienduizenden Nederlanders hun vaderland. De meesten van hen waren afkomstig uit Gelderland, Overijssel en Zeeland. In 1880 ontstond er een nieuwe emigratiegolf die tot rond 1920 duurde. Tijdens deze periode vertrokken vooral veel mensen uit Groningen en Friesland, hoewel ook uit de eerder genoemde provincies nog veel mensen vertrokken.
Bijna al deze emigranten vertrokken naar de Verenigde Staten, met name naar de jonge staten waar gemakkelijk land te krijgen was of naar staten waar nog een Nederlandse kern te vinden was van de vorige emigratiegolf. De volgende staten ontvingen de meeste Nederlandse emigranten:
[bewerk] Twintigste eeuw
De bekendste emigratiegolf is ontstaan na de Tweede Wereldoorlog. Vooral jonge stellen kiezen ervoor om een nieuw bestaan op te bouwen buiten Nederland. Populaire bestemmingen waren:
