Elf (mythologie)
Een elf of alf is een denkbeeldig wezen uit de Germaanse en Noordse mythologie (Alven) en wordt ook in de Europese folklore beschouwd als een licht- of natuurgeest met bovennatuurlijke krachten. Elfen worden soms ook wel Alvermannen genoemd. In het Oudnoords worden ze álfr genoemd.
Elfen leven doorgaans in bossen, aan rivieren en bronnen maar soms ook ondergronds. Ze worden doorgaans afgebeeld als kleine jonge mannen en vrouwen met een haast bovennatuurlijke schoonheid. Ze bezitten grote wijsheid. Ze zijn meestal goedaardig en helpen de mens. Vaak worden elven afgebeeld met puntoren en vleugels.
[bewerk] Mythische elfen
De Noorse mythologie kende twee soorten elfen:
- De Lichtelfen (de hierboven beschreven elfen) leven boven de grond, in bomen en dergelijke.
- De Zwarte elfen die onder de grond en onder stenen leven. De kabouter is de meer bekende naam voor deze soort elfen.
De Engelse schrijver Tolkien heeft ook een ras van elfen opgevoerd in zijn mythologie van Midden-aarde, die even groot zijn als mensen, onsterfelijk, en zeer vriendeljk en rechtschapen.
Elfen komen vaak voor in fantasieboeken, zoals bijvoorbeeld in Lord of the Rings, Harry Potter en Artemis Fowl.
[bewerk] Zie ook
Er bestaat een paddenstoelensoort met de naam Elfenbankje.
