Diureticum
Een diureticum is een middel dat de uitscheiding van urine bevordert.
In de volksmond worden dergelijke middelen vaak betiteld als plastablet of plaspil. Er bestaan vele diuretica, die op verschillende wijzen hun effect uitoefenen. Er kan een indeling worden gemaakt volgens verschillende criteria. De indeling zoals hieronder gebruikt is niet helemaal logisch maar in de praktijk wel gebruikelijk.
- Lisdiuretica, die de terugresorptie van water in de lis van Henle tegengaan waardoor het volume van de urine toeneemt. Voorbeelden: furosemide, bumetanide.
- Thiazidediuretica, die vooral op de renale tubulus hun effect uitoefenen, voorbeeld: hydrochloorthiazide
- Kaliumsparende diuretica, die anders dan de eerste twee categorieën kaliumionen vasthouden. Voorbeeld: Spironolacton, Amiloride
- Andere middelen, zoals mannitol, acetazolamide.
Diuretica worden gegeven voor meerdere kwalen:
- hartfalen, waarbij het lichaam meer water vasthoudt dan gewenst;
- hoge bloeddruk;
- de minder frequente aandoeningen nefrotisch syndroom en levercirrose.
Mogelijke bijwerkingen:
- Verminderde eetlust
- Misselijkheid
- Diarree
- Langzame of onregelmatige hartslag
