Diamantratelslang
| Diamantratelslang | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Paring. |
|||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||||
| Crotalus adamanteus Beauvois, 1799 |
De diamantratelslang (Crotalus adamanteus) is een slang uit de onderfamilie groefkopadders (Crotalinae).
[bewerk] Algemeen
Deze ratelslang komt voor in het zuiden van de Verenigde Staten; Florida, Louisiana, Texas en Noord-Carolina. Het habitat bestaat uit droge, vlakke gebieden in kuststreken, meestal in de buurt van water. De diamantratelslang kan goed zwemmen en doet dat regelmatig. Het is een nachtdier die overdag opgerold schuilt, maar een langslopende prooi wordt niet altijd genegeerd. Het voedsel bestaat uit vogels, zoogdieren en reptielen. Deze soort kan maximaal 2,5 meter lang worden en ongeveer 15 jaar oud.
[bewerk] Beschrijving
De slang heeft een enigszins gedrongen lichaam, een zeer brede driehoekige kop en een ratel aan het einde van de staart die alleen gebruikt wordt om vijanden af te schrikken. De naam is te danken aan de tekening, hoewel die van de Texaanse ratelslang (Crotalus atrox) er sprekend op lijkt. Deze soort heeft meestal lichtomzoomde donkere ruiten op de rug, met meestal donkere flanken en een witte buik. De kleur is grijs tot bruin maar is erg variabel, er worden in de dierenhandel ook wel bewust bepaalde variaties gekruisd om deze sterker te maken en ook melanisme komt voor.
[bewerk] Giftigheid
Ratelslangen zijn niet erg geschikt om thuis te houden omdat ze bijzonder giftig zijn, en niet de mooiste en actiefste slangen. Het gif is een neurotoxine en verstoort de prikkelingen tussen de zenuwuiteinden, waardoor uiteindelijk ook de ademhaling stopt. Bij de vangst van een prooidier zoekt de slang eerst uit hoe de haarrichting is, want indien deze verkeerd wordt ingeschat kan de slang stikken als de prooi blijft steken.
