Constantijn VI van Byzantium
Constantijn VI was keizer van Byzantium van 780 tot 797. Constantijn VI was de zoon van Leo IV en Irene. Hij was minderjarig toen zijn vader stierf en zijn moeder werd daarom medekeizer. Toen hij meerderjarig werd wilde zij echter de macht niet overdragen en ontstond er strijd. Hij steunde daarbij op de troepen uit het Oosten (met iconoclastiche sympathieën) en wist op die manier te troon te bestijgen in 790.
Hij was echter een zwak en grillig heerser die iedereen tegen zich in het harnas joeg, vooral toen hij zijn vrouw de laan uit stuurde en een andere met groot vertoon als keizerin liet kronen. De kerk kwam tegen de overspelige keizer in opstand. Zijn moeder Irene liet hem blind maken in dezelfde purperen kamer waar zij 27 jaar eerder aan hem het leven geschonken had. Daarna nam zij zelf het keizerschap op zich in 797. Dit was een grote overwinning voor de ikonenvereerders.
De buitenlandse politiek had van al dit geharrewar veel te lijden. De Arabieren hadden in 781 een grote overwinning geboekt en in 792 verloor Constantijn ook de Slag bij Marcellae op de Bulgaarse grens. Byzantium moest nu zowel de Arabieren als de Bulgaren schatting betalen.
