Condicio sine qua non
Conditio sine qua non of in correct Latijn: condicio sine qua non is een Latijnse uitdrukking, die betekent: "voorwaarde zonder welke (het gevolg) niet (zou ingetreden zijn)". De vorm "conditio" is Middeleeuws potjeslatijn naar analogie van de vele Latijnse woorden die op ~itio eindigen, cf. het Franse condition. (Conditio bestaat overigens wel in het Latijn, maar betekent het inmaken van fruit of het kruiden van gerechten.)
Het is een in de juridische wereld gebruikte term om het causaal verband tussen schadeveroorzakende gedraging en de schade aan te duiden. Verder wordt ook de term oorzakelijkheid gebruikt op verschillende vakgebieden.
Het causaal verband is van belang om te bepalen in hoeverre schade toegerekend kan worden aan de schuldenaar. In artikel 6:98 BW staat dat de schade slechts in aanmerking komt voor vergoeding voorzover deze aan de aansprakelijke persoon is toe te rekenen. Als condicio-sine-qua-nonverband bestaat, kan schade in een zodanig ver verwijderd verband staan van de schadeveroorzakende gebeurtenis dat de schade niet meer aan de dader is toe te rekenen. Omgekeerd echter, als geen condicio-sine-qua-nonverband bestaat, kan in beginsel de schade ook niet aan de dader worden toegerekend. Zonder de schadeveroorzakende gebeurtenis was de schade dan immers ook ontstaan.
De uitdrukking wordt ook wel buiten de rechtspraak gebruikt, meer in het gemeen als synoniem voor noodzakelijke voorwaarde.
