Clifford D. Simak

Clifford Donald Simak (Milville (Wisconsin), 3 augustus 1904 – Minneapolis, 25 april 1988) was een Amerikaanse sciencefiction schrijver.

Simak had een lange carrière als journalist bij verschillende kranten, culminerend in de post van redacteur voor nieuws en wetenschap bij de Minneapolis Star. Zijn eerste SF-verhaal verscheen in 1931. Het duurde tot 1938 voor hij serieus begon te schrijven op aandringen van John W. Campbell. Zijn meest productieve periode lag in de jaren 50 en 60, hoewel schrijven pas een dagtaak werd na zijn pensioen in 1976.

Simak excelleerde in korte verhalen en novellen. Terwijl de meeste van zijn collega-schrijvers zich bezighielden met verkenning van de ruimte en revolutionaire technologieën, lag bij Simak de nadruk op gewone plattelandsmensen die ongewone gebeurtenissen meemaken. De dialogen in zijn boeken laten zich lezen als een op schrift gezet filmscript en geven zijn verhalen een heel aparte sfeer. Veel van zijn werk speelt in zijn geboortestreek, met boeren en handwerkslieden van het platteland van Wisconsin. Honden komen vaak voor in zijn verhalen en in City zijn het zelfs de hoofdpersonen die het over een mythisch wezen mens hebben dat eens op aarde leefde.

Simak won met City de International Fantasy Award. Hij won de Hugo Award in 1964 voor de roman Waystation, in 1959 voor de novelette "The Big Front Yard" en in 1981 voor het korte verhaal "Grotto of the Dancing Deer". Dat verhaal won ook de Nebula Award en de Locus Award. In 1976 werd aan hem de Nebula Grand Master Award uitgereikt.