Callimachus (letterkundige)
Callimachus (Kallimachos) was een Grieks letterkundige en dichter, geboren in Cyrene (Noord-Afrika) rond 305, en overleden circa 240 v. Chr., waarschijnlijk in Alexandrië.
Als jongeman verhuisde Callimachus van zijn geboortestad Cyrene naar Alexandrië, waar hij schoolmeester werd. Na enige tijd werd hij verbonden aan de Bibliotheek van Alexandrië, waar hij onder andere een beredeneerde catalogus maakte in 120 delen van de werken uit de bibliotheek, Pinakes geheten. Hij heeft hiermee baanbrekend werk verricht op het gebied van de latere research.
Als dichter was hij medeschepper en meest markante vertegenwoordiger van de hellenistisch-Alexandrijnse stijl. Zijn voorkeur ging uit naar welgevormde, niet al te omvangrijke, van grote belezenheid en kennis, maar weinig emotie getuigende gedichten. Hij experimenteerde daarbij uitgebreid met allerlei dichtvormen, maatsoorten en dialecten. Zijn afwijzing van het grote epos (“mega biblion, mega kakon” = “groot boek, groot kwaad”) zou een conflict veroorzaakt hebben met zijn leerling Apollonius van Rhodos.
Wij bezitten van Callimachus een zestigtal epigrammen en zes hymnen (op Zeus, Apollo, Artemis, het eiland Delos, het bad van Pallas Athene en Demeter) volledig; van de rest van zijn dichtwerk zijn ruim 700 grotere en kleinere fragmenten bewaard gebleven. Beroemd geworden zijn vooral de Aitia (Oorzaken), een lang gedicht in vier boeken over oorzaken van allerlei godsdienstige rituelen, geografische namen, merkwaardige gewoontes, e.d. Zijn tragedies, komedies en saterspelen alsmede al zijn prozawerken zijn verloren gegaan. Zijn roem en invloed in de Hellenistisch-Romeinse tijd was groot: de Latijnse dichters, o.a. Catullus en Ovidius, vertonen de invloed van zijn werk.
| Zie ook |
|---|
| Griekenland | Griekse oudheid | Geschiedenis van Griekenland | Griekse literatuur |
