Bok de Korver
Johannes Marius 'Bok' de Korver (27 januari 1883 - 22 oktober 1957) was een Nederlandse voetballer.
Van 1902 tot 18 maart 1923, speelde hij voor Sparta Rotterdam als spil (spelbepaler). Met zijn club werd hij vijfmaal kampioen van Nederland. Zijn beroemdste doelpunt maakte hij in 1912 in de wedstrijd tegen AFC Ajax; met de knie scoorde hij de goal waardoor de landstitel werd gewonnen.
De Korver kwam tussen 1905 en 1913 31 keer uit voor het Nederlands elftal en scoorde in die wedstrijden 1 keer. Hij won tweemaal met Oranje een bronzen medaille op de Olympische Spelen, in 1908 en 1912, de laatste keer als aanvoerder. Hij maakte deel uit van het Nederlands elftal dat in 1913 voor het eerst van Engeland won.
Volgens de overlevering maakte De Korver tijdens zijn gehele carrière nooit een overtreding. Trainen vond hij onsportief en hij rookte graag een sigaartje. Bok was een voorloper van het idee 'stervoetballer'. In 1916 verscheen zijn biografie. Hij was daarmee de eerste Nederlandse voetballer over wie een dergelijk boekwerk verscheen.
Bok de Korver was van beroep ambtenaar bij de gemeente Rotterdam. Hij beëindigde zijn voetbalcarrière op veertigjarige leeftijd na een longontsteking. Hij was erelid van Sparta en van de KNVB. In Amsterdam werd er zelfs een club naar hem genoemd: BDK. Hij ligt begraven in Haren (Groningen).
|
|
---|---|
Reinier Beeuwkes - Frans de Bruijn Kops - Karel Heijting - Jan Kok - Bok de Korver - Emil Mundt - Lou Otten - Jops Reeman - Edu Snethlage - Eetje Sol - Jan Thomee - Cajus Welcker Piet Bouman - Joop Boutmy - Nico Bouvij - Jan van Breda Kolff - Ceasar ten Cate - Constant Feith - Gerrit Fortgens - Huug de Groot - Just Göbel - Bok de Korver - Dirk Lotsij - Jan van der Sluis - Jan Vos - David Wijnveldt - Nico de Wolf |