Pseudonym
Vu Wikipedia, der fräier Enzyklopedie.
E Pseudonym (Griichesch ψευδώνυμο, pseudónimo - wuertwiertlech de Falschnumm vu ψεύδος, pséudos - "d'Ligen" an όνομα, ónoma - "den Numm") ass en erfonntenen Numm, dee besonnesch vu Kënschtler a Schrëftsteller benotzt gëtt, fir hir richteg Identitéit ze verstoppen.
Et gi verschidde Grënn, firwat ee sech e Pseudonym zouleet: D'Angscht viru Verfolgung oder Skandaler spillt genee sou eng Roll wéi de Wonsch no Individualitéit an Originalitéit.
Sou kann een en Allerweltsnumm méi "intressant" klénge loossen, (Gustav Meyer --> Gustav Meyrink) oder awer e komplizéierten oder een ze laangen Numm verkierzen (Nikolaus Günther Nakszynski --> Klaus Kinski). Et ginn der, déi zäit hires Liewes ënnert hirem Pseudonym schaffen, anerer änneren hiren Numm just fir eng bestëmmte Schafensperiod oder fir besonnesch Wierker (déi z.B. "aus der Rei" fale vun deem, wat se soss geschafen hunn), z.B. Agatha Christie --> Mary Westmacott; Stephen King --> Richard Bachman).
Vill Pseudonyme si fräi erfonnt. Hei an s do gëtt awer aus de Buchstawe vum Numm en Anagramm gemaach (z. B. François Rabelais --> Alcofrybas Nasier oder Christian Anton Mayer --> Carl Amery). Och Ananyme si méiglech, bei deenen de richtegen Numm hannevir gelies erëmgi gëtt (z.B. Kurt W. Marek alias C. W. Ceram).
Munechmol verstoppe sech Fraen hanner Männernimm, dat nennt ee Pseudoandronym (z. B. Karen Blixen --> Isak Dinesen) oder ëmgedréit Männer hannert engem Fraennumm, engem Pseudogynym (z. B. Prosper Mérimée --> Clara Gazul).
Da ginn et och Traduktionymen: d'Iwwersetzung vum richtegen Numm an eng aner Sprooch (z.B. Ton Koopman --> Antoine Marchand oder Frank Wilhelm --> François Guillaume). Am Mëttelalter an an der fréier Neizäit war gebräichlech, Nimm ze latiniséieren (Müller --> Molitor, Fischer --> Pescator) well an de Geléiertekreesser d'Latäin d'international Kommunikatiounssprooch war.
Bei engem Aristonym, gëtt ee sech en Adelstitel, bei engem Hagionym', den Numm vun engem Hellegen (z.B. Halldor Kiljan Laxness). En Allonym, baséiert um Numm vun enger bekannter Perséinlechkeet (z.B. beim Pablo Neruda, dee sech nom Jan Neruda benannt huet, oder dem Lucien König, deen ënnert dem Numm "Siggy vu Lëtzebuerg" geschriwwen huet), an e Geonym um Numm vun enger Uertschaft(z.B.: Stendhal).
Eng besonnesch Form sinn d'Sammelpseudonymen: an deem Fall sinn et méi Persounen, déi hannert engem erfonntenen Numm stinn. Dëst ass z.B. bei Verlagen, déi Trivialliteratur a Form vun Heftercher erausginn, de Fall.
Eng aner Form vun alternativen Nimm sinn d'Spëtznimm an d'Benotzernimm, wéi s'am Internet gebräichlech sinn, ë.a. och op der Wikipedia.
