Kierch Veianen (Trinitarierkierch)
Vu Wikipedia, der fräier Enzyklopedie.
| Kierch Veianen (Trinitarierkierch) | |
 |
|
| Uertschaft | Veianen |
| Par | Veianen |
| Numm | Hl. Dräifaltegkeet |
| Konsekratiounsjoer | 1248 |
| Parverband | Veianen |
| 'Architekt(en) | ' |
| Reliéis Gebaier | |
D'Parkierch vu Veianen gehéiert zu der Pastoralregioun Norden,zum Dekanat Veianen an zum Parverband Veianen, zu deem ausser d'Par Veianen nach d'Parë Furen a Stolzebuerg mat hire Filialkierchen ze ziele sinn.
Dechen ass de René Felten, deen zu Veianen wunnt.
Déi haiteg Parkierch vun Veianen gouf am 13. Jh. am gotesche Stil vum Trinitarieruerde gebaut, dee sech do niddergelooss huet. Se huet 2 parallel Schëffer. Den Héichaltor aus dem Joer 1758 vum Michel Weiler († 1804) steet am Chouer den 1644 ugebaut gouf. D'Chouerställecher zielen zu den Haaptwierker vum Rokoko zu Lëtzebuerg. Et ass och eng Figur, déi läit ze gesinn, déi d'Maria vu Spanheim († 1400) duerstellt.
[Änneren] Wéi et dozou koum
Den Uerde vun den Trinitarier gouf 1198 vum Jean de Matha an dem Félix de Valois bei Brumetz an der Picardie gegrënnt. Net laang duerno hu sech déi éischt Trinitarierpateren zu Veianen néiergelooss. Si haten do 1248 vum Grof Heinrich I. (1214-1252) e Spidol geschenkt kritt, dat matzen an der Uertschaft soung. Den Trinitarieruerden hat dem Grof säi Papp, de Friedrich III., dee bei engem Kräizzuch gefaange geholl war ginn, fräikaaft an esou wollt de Grof säi Merci weisen.
Si haten et awer net bobäi belooss, mee si hunn direkt domat ugefaangen, e Klouschter niewendrun ze bauen.
Am Joer 1252 gouf den Héichaltor vun der neier Kierch geweit an 1266 gouf se zur Parkierch erhuewen.
[Änneren] Gebai
Beim Gebai fält op, datt d'Kierch keen Tuerm huet. Dëst ass drop zréckzeféieren, datt d'Trinitarier en Heeschenuerde sinn, déi beim Bau op Tierm verzicht hunn. D'Klacken hänken zënter 1603 am sougenannten Hockelstuerm, dee vis-à-vis vun der Kierch op engem Fiels steet an deen déi Zäit als Waachtuerm benotzt gouf. Iwwer dem fënnefjochege Laanghaus, dat als éischt gebaut gouf, sëtzt en Daachreider mat engem Helmdaach. Eréischt an der Mëtt vum 17. Joerhonnert gouf de méieckege Chouerraum nogebaut
[Änneren] Sakristei
[Änneren] Zwee Schëffer
[Änneren] Verwëllef
[Änneren] De Sakramentsaltor
De Sakramentsaltor am nërdleche Schëff ass vum Material hier aussergewéinlech. Den Ënnerbau besteet aus engem Sarkophag mat Nischen. Den stengenen Altoropbau ëmschléisst e räich geschnëtzten Asaz mat Dréi-Tabernakel. Op béide Säite dovun sinn alabaster-Reliefen dragesat.
[Änneren] De Rokokoaltor
[Änneren] De lénken Niewenaltor
[Änneren] De rietsen Niewenaltor
[Änneren] Den Zelebratiounsaltor am Virchouer
[Änneren] De Priedegtstull
De Priedegtstull mat déifgeschnëtzte Garnituren staamt aus der fréierer Jesuitekierch aus der Stad. Am Eck bei der Trap ass e gotescht Portal ze gesinn.
[Änneren] D'Griewer
[Änneren] D'Uergel
D'Barockuergel, déi aus dem Joer 1693 staamt, hänkt optimal am Südschëff op der Empore an
[Änneren] D'Barockportal bannen
[Änneren] D' Fënsteren
D'Säitefënsteren vum lénke Säiteschëff, déi vum Émile a Joseph Probst stamen, weise Biller aus der Geschicht vun der Uertschaft.
[Änneren] Statuen a Bannekonscht
[Änneren] Trinitariermadonna
[Änneren] D'Freskofragment
[Änneren] D'Reliquiesail
An enger Reliquiesail, déi am Eck nieft dem Sakramentsaltor steet, an déi eréischt 1996 opgestallt gouf, gëtt d'Hirschuel vun der Yolanda vu Veianen versuergt.
[Änneren] De Felix vu Valois
[Änneren] Fir ze liesen
- Wegführer zu luxemburgischen Kirchen und Kapellen, Office national du tourisme, 1995
- Alex Langini: Deux joyaux architecturaux, L’église des Trinitaires à Vianden et l’église Saint-Laurent à Diekirch, 1996, in: Nos Cahiers, II/96
