Boccia
Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Boccia er keppnisíþrótt sem líkist keiluspili og bocca. Hún er hugsuð fyrir hreyfihamlaða einstaklinga. Hún er meðal annars ein af opinberum greinunum sem keppt er í á Ólympíuleikum fatlaðra og er spiluð í yfir 40 löndum á heimsvísu.
Markmiðið er að kasta boltum sem næst hvítum bolta á afmörkuðum velli. Annað hvort keppa einstaklingar sín á milli eða þriggja manna lið hvor á móti öðru. Boltar andstæðinganna eru í sitthvorum litnum til aðgreiningar (oftast rauðir og bláir). Það lið sem byrjar kastar hvíta boltanum út á völlinn og kastar síðan fyrsta boltanum sínum. Síðan kastar andstæðingurinn, sá sem er fjær hvíta boltanum kastar áfram þar til að kemst nær, annað hvort með því að koma boltanum sínum nær eða koma hinum boltunum frá. Einnig er hægt að koma hvíta boltanum út af vellinum, þá er hann staðsettur á sérstökum punkti inna á vellinum miðjum, þetta getur breytt stöðu leiksins afar snögglega. Þegar keppt er í liðum skiptir ekki máli í hvaða röð er kastað innan liðsins, það er oftast ákveðið á meðal liðsmanna út frá því hver er í besta færinu. Þegar allir hafa komið boltunum frá sér eru samlitir boltar sem eru nær hvíta boltanum en næsti mótlitur taldir sem stig handa viðeigandi liði. Boltar utan vallar eru ógildir. Í einstaklingskeppni er kastsvæðinu skipt í tvo helminga sem þeir skipta svo um á milli lota. Í liðakeppni eru sex hlutar og liðunum dreift sitt á hvað og á milli lota skipta þau um hluta. Liðin ráða innra með sér hvar hver og einn liðsmaður er staðsettur.
Venjulega eru einn til tveir dómarar á vellinum. Þegar þeir eru tveir er gjarnan einn sem sér um stigatöfluna á meðan hinn sér um að mæla fjarlægð á milli boltana og gefa merki með lituðum spjöldum um hver á að kasta næst ef vafi leikur á. Dómarinn sér einnig um að meta hvort boltar eru utan eða innan vallar, auk þess sem þeir fylgjast með því hvort stigið sé út af kastsvæðinu þegar kastað er. Ef það gerist er boltin ógildur.
