Rabbinismo
De Wikipedia, le encyclopedia libere
RABBINISMO (n) [rab-bi-nì-smo]
Etymologia:
Ab le heb. rabbi, mi senior.
Definition
- Rabbinismo indica ille forma de doctrina que se developpava circa le prime seculo p. C. in le Judaismo e que, de tunc, characterisava le vita del communitates judaic usque al presente. Le rabbinos, como eruditos del Sacre Scripturas e leaders del scholas judaic, ha, in particular, le deber de interpretar le Lege, le Torah, de regular le vita del communitates judaic per le cognoscentia del Talmud, e de conservar le jurisdiction (specialmente in le tempores le plus antique).
- In le historia del rabbinismo, deveniva particularmente famose: le scholas de Hillel e de Shammai al tempore de Jesus, Rabbi Aqiba e su discipulo Rabbi Meir (1/2 seculo p. C.), le Charaitas /8e seculo), e le Chassidim in le 18e seculo p. C..
- Proposito del rabbinismo es de portar a un obedientia verso le Commandamentos de Deo in un systema logic e casuisticamente precise, per accumular ulterior normas e interpretationes del Lege.
Vide alsi:
