Jan Bok
Z Wikipedije
Jan Bok (němsce Johannes (tež Hans) Bock, łaćonsce Johannes Bocatius) (* 25. decembra 1569 we Wětošowje; † 12. nowembra 1621 w Uherskim Brodźe) běše delnjoserbski basnik, diplomat a pedagoga.
[wobdźěłać] Žiwjenje
Bok narodźi so jako syn překupca Pětša Boka a studowaše w Drježdźanach a Wittenbergu. Tam běše Serb, kurwjerchowski lěkar a přichodny syn Philippa Melanchthona Caspar Peuccerus z jeho wučerjom.
Bok skutkowaše w Prešovje a Košicach. W Košicach přewza wón w l. 1599 wjednistwo ewangelskeje šule, 1604 bu z městowym sudnikom. Za madźarskeho hrabju Bocskaj běše w diplomatiskej słužbje. Kejžor Rudolf II. zasudźi jeho za to k wjacorym lětam jatby w Praze.
Jan Bok liči k najwuznamnišim basnikam swojeho časa. Wón njeseše kejžorski titul Poeta laureatus ceasareus („skrónowany basnik”).
[wobdźěłać] Česćenja
Při cyrkwi we Wětošowje dopomni taflička na Jana Boka, tohorunja w Košicach.
Kategorije: Serb | Spisowaćel | Diplomat | Pedagoga | Rodź. 1569 | Zemr. 1621
