Tesalónica - Θεσσαλονίκη
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
Tesalónica é a segunda maior cidade da Grecia e principal cidade da rexión grega da Macedonia, Tesalónica (Θεσσαλονίκη, tamén coñecida por Selánik, Salonika, Thesalonica ou Salónica, Σαλονίκη) ten 1.550.000 habitantes, contando cos subúrbios xunto ao Golfo Térmico.
[editar] Historia
Foi a capital dun dos catro distritos romanos da Macedonia, governada por un pretor, a partir de 146 a.C. . O seu nome débese a Tesalónica, meia-irmá de Alexandre Magno. Casandro, o seu marido, ao mandar construir a cidade en 316 a.C., decidiu homenaxear a esposa. Por outra banda, o nome desta muller puxérallo Filipe II da Macedonia, xa que tivo noticia do seu nacimento no día en que tivera unha vitoria (νίκη, "níke") sobre os tesalios.
Na súa segunda viaxe misioneira, San Paulo pregou na súa sinagoga - o templo principal dos xudeus daquela rexión da macedonia - lanzando as fundacións dunha das máis marcantes igrexas da época (a que se destina dúas das epístolas de Son Paulo). Certa animosidade contra Paulo, por parte dos xudeus da cidade, levaronno a fuxir para Berea.
Desde que foi subtraída á Macedonia, Tesalónica fixo parte do Imperio Romano e do Imperio Bizantino ata que Constantinopla foi capturada na Cuarta Cruzada, en 1224. A cidade tornouse na capital do Reino de Tesalónica, fundado polos cruzados, ata ser capturada polo Despotado bizantino do Epiro en 1224. É reconquistada polo Imperio Bizantino en 1246, mais, sen capacidade para facer frente ás invasións do Imperio Otomano, o déspota bizantino Andrónico Paleólogo é forzado a vendela a Veneza, que a mantivo ata 1430.
Baixo o dominio do Imperio Otomano ata 1912, a cidade pasou a chamarse de Salónica e tornouse coñecida pola súa poboación maioritariamente xudaica de orixe sefardita, de feito (había tamén alguns xudeus romaniotas) a língua máis usada na cidade era o ladino (dialecto xudeu do castelán). O día de descanso oficial na cidade era o sábado, o sabbath xudeu.
Tesalónica foi o principal "premio" da primeira Guerra dos Balcáns en 1912, cando se tornou parte da Grecia. Durante a Primeira Guerra Mundial, un governo provisorio dirixido por Eleftherios Venicelos foi establecido aló tomando parte polos aliados, realizando a vontade do rei alemán pro-neutro da Grecia. A maior parte da cidade foi destruída por un incendio de orixe descoñecida (probabelmente un acidente), en 1917. O fogo tivo como consecuencia a diminución para metade da poboación xudía que emigrou despois de veren as súas casas e os seus meios de subsistencia destruídos. Moitos foron para a Palestina. Alguns foron no Expreso do Oriente para París. Inclusive outros foron para a América.
Gregos étnicos exilados de Esmirna e doutras áreas da moderna Turquía en 1922, seguindo a Catástrofe da Ásia Menor, chegaron aTesalónica e trouxeron con eles, o seu caráter nacional orixinal.
Venicelos prohibiu a reconstrucción do centro da cidade ata ter arranxada unha planta moderna da cidade.
A pesar dos esforzos gregos, case todos os habitantes xudeus da cidade foron asasinados no Holocausto durante a ocupación alemá entre 1941 e 1944.
[editar] Turismo
Un marco e un símbolo ben coñecidos en Tesalónica, son a Torre Branca e o Lefkos Pyrgos. Outros monumentos notables son o Arco de Galerio, a igrexa de San Demetrius e os extensos muros da cidade.
Tesalónica ten bonitas prazas con moitos bares, como a Praza Aristotelous, Praza Agias Sofias, Praza Nea Panagia e a Praza Navarinou.
