IEEE 802.11

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

Protocolo estandar hoxe en redes wireless (sen fio) para microcomputadores; traballa na banda de frecuencias de 2400Mhz, non necesitando autorización especial para funcionamento (a mesma frecuencia dos teléfonos sen fio domésticos). Tornouse estándar nos últimos anos traballando nas seguintes modalidades 802.11a, 802.11b e 802.11g que corresponden respectivamente a 54 Mbits, 11 Mbits e 54 Mbits de velocidade máxima de transferencia. Moi usado nos chamados HOT SPOT, están hoxe en día, en toda a parte como Universidades, Aeroportos, Hoteis, Restaurantes, Cafes, Supermercados, Empresas, Residencias etc.

Índice 1 802.11a 2 802.11b 3 802.11d 4 802.11f 5 802.11g 6 802.11h 7 802.11i 8 802.11k 9 802.11n 10 802.11r 11 802.11s 12 Ligazóns Externas 13 Véxase tamén

[editar] 802.11a

Chega a alcanzar velocidades de 54 Mbps dentro dos estándares IEEE e de 72 a 108 Mbps por fabricantes non estandard. Esta rede opera na frecuencia de 5 GHz e inicialmente suporta 64 utilizadores por Ponto de Acceso (PA). As súas principais vantaxes son a velocidade, a gratuidade da frecuencia que é usada e a ausencia de interferencias. A maior desvantaxe é a incompatibidade cos estándares 802.11 b e g.

[editar] 802.11b

Alcanza unha velocidade de 11 Mbps estandarizada pola IEEE e unha velocidade de 22 Mbps ofrecida por alguns fabricantes non estandarizados. Opera dentro da frecuencia de 2.4 GHz. Inicialmente suporta 32 utilizadores por PA. Un ponto negativo neste estándar é a alta interferencia mesmo na transmisión canto na recepción de sinais, porque funciona a 2,4 GHz, o mesmo dos telefones mobles, fornos microondas e dispositivos Bluetooth. E o lado positivo é o baixo prezo dos seus dispositivos, a gratuidade da banda e a disponibilidade gratuita en todo mundo.

[editar] 802.11d

Habilita o hardware de 802.11 operar en varios países aonde el non pode operar hoxe por problemas de compatibilidade - por exemplo, o IEEE 802.11a non opera na Europa.

[editar] 802.11f

Recomenda práctica de equipamentos de WLAN para os fabricantes de tal forma que os Acces Points (APs) posan interoperar

[editar] 802.11g

Basease na compatibilidade cos dispositivos 802.11b e ofrece unha velocidade de 54 Mbps. Funciona dentro da frecuencia de 2,4 GHz. Ten os mesmos inconvenientes do estándar 802.11b (incompatibilidades con dispositivos de diferentes fabricantes). As vantaxes tamén son as mesmas do 802.11b (maior velocidade). Usa autenticacao WEP estatica

[editar] 802.11h

Suporta medidas e xerenciamento en sinais de 5 GHZ nas redes WLANs co estándar 802.11a.

[editar] 802.11i

o IEEE ratificou o estándar IEEE 802.11i, que trai, de forma intrínseca, as primitivas de seguranza aos protocolos IEEE 802.11b, 802.11a e 802.11g de Wireless LAN (WLAN).

[editar] 802.11k

Posibilita un meo de aceso para Acces Points (APs) transmitir dados de xerenciamento.

[editar] 802.11n

Fase final de homologación.

Ten súa largura de banda de 104Mbps e opera na faixa de 2,4Ghz e 5Ghz

Promete ser o estándar wireless para distribución de midia, pois ofrecerá, a través de configuracións MIMO, taxas máis altas de transmisión (ata 500 Mbps), maior eficiencia na propagación do sinal e ampla compatibilidade reversa con demais protocolos. O 802.11n atende tanto as necesidades de transmisión sen fio para o estándar HDTV, como dun ambiente altamente compartillado, empresarial ou non.

[editar] 802.11r

Estandariza o handoff rápido para que un cliente wireless, que se está movendo dun ponto de aceso para outro na mesma rede, se reasocie.

[editar] 802.11s

Estandariza "self-healing/self-configuring" nas Redes Mesh (malla)fdf

[editar] Ligazóns Externas

• Grupo IEEE 802.11
• Tutorial de IEEE 802.11

[editar] Véxase tamén

Wi-fi