Devasa

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

Para outras páxinas con títulos homónimos, vexa: Devasa (silvicultura)

Unha devasa (firewall en inglés) é un elemento hardware ou software utilizado para protexer un ordenador ou unha rede de ordenadores de accesos remotos non autorizados.

A devasa pode residir no servidor que actúa como gateway ou nun sistema sistema adicado situado entre a rede de área local e Internet, de maneira que a rede privada nunca accede a Internet directamente. A devasa realiza un seguemento de todos os ficheiros que entran e saen da rede para poder detectar a orixe dun virus, intentos de acceso non autorizado ou análises de portos.

[editar] Tipos de devasas

1.- Devasa de capa de rede.- Funciona ó nivel da rede da pila de protocolos (TCP/IP) como filtro de paquetes IP ou ben a nivel 2, de enlace de datos, non permitindo que estos pasen a devasa a menos que se cumpran as regras definidas polo administrador da devasa ou aplicadas por defecto como en algúns sistemas inflexibles de firewall. Unha disposición máis permisiva podería permitir que calquera paquete pase o filtro mentres que non cumpla con ningunha regra negativa de rexeito.

2.- Devasa de capa de aplicación.- Traballa no nivel de aplicación. Analizan todo o tráfico de HTTP, (ou outro protocolo), pode interceptar todos os paquetes que chegan ou saen desde e hacia as aplicacións que corren na rede. Este tipo de devasa usa ese coñecemento sobre a información transferida para prover un bloqueo máis selectivo e para permitir que certas aplicacións autorizadas funcionen adecuadamente. A cotío teñen a capacidade de modificar a información transferida sobre a marcha, de modo de enganar ás aplicacións e facerlles crer que o firewall non existe. Outros tamén teñen incorporado software adicional para realizar un filtrado máis minucioso do tráfico a nivel de aplicación, como pode ser un software antivirus para tráfico HTTP ou SMPT así como incluir sistemas de detección de intrusos.

[editar] Vantaxes de empregar unha devasa

Protexe de intrusións.- Soamente entran á rede as persoas autorizadas segundo como sexa a política da rede en base ás configuracións.
Optimización de acceso.- Identifica os elementos da rede internos e optimiza que a comunicación entre eles sexa máis directa. Isto axuda a reconfigurar os parámetros de seguridade.
Protección de información privada.- Permite ó acceso soamente a quen teña privilexios para acceder a información de certa área do sector da rede.
Protección contra virus.- Evita que a rede se vexa infestada por novos virus que sexan liberados.

Un dispositivo de servidor mandatario (que realiza unha acción por outro) pode actuar coma devasa respondendo ós paquetes de entrada como se fose unha aplicación mentres que bloquea outros paquetes.

As devasas teñen amenudo funcionalidade de tradución de enderezos de rede (NAT) e é común utilizar así o chamado espazo de enderezos privado nas máquinas detrás dela. Este espazo de enderezos privado se realiza cando non se dispón de suficientes enderezos públicos de internet. O espazo de direccións privado está definido polo RFC 1918.