Código Morse

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

Este artigo está sendo traducido ao Galego por un usuario desta Wikipedia, por favor non o edite. Se o usuario non publica a tradución no prazo de trinta días, pasará á lista de páxinas para borrar.

O Código Morse é un método de transmisión de información, que emprega secuencias estándar de pulsos cortos e longos (coñecidos como puntos e raias para a representación de letras, números e caracteres especiais.

Foi desenvolto orixinalmente por Alfred Vail mentres colaboraba en 1835 con Samuel Morse na invención no telégrafo eléctrico. Vail creou un método consistente en raias e puntos, é dicir, sinais telegráficas que se diferencian no tempo de duración do sinal activo. Morse recoñeceu a idoneidade do sistema e o patentou xunto co telégrafo eléctrico. Foi coñecido coma American Morse Code e empregouse na primeira transmisión por telégrafo.

Este código foi moi usado para as primeiras transmisións por radio, a principios da década de 1890. Sen embargo, co desenvolvemento de técnicas de comunicación máis avanzadas, o uso do código Morse quedou un pouco obsoleto, aínda que segue a ser empregado para fins especializados, e por radioaficionados.

O Código Morse pode ser transmitido a través de moitos medios: nos seus comezos, transmitíanse pulsos eléctricos a través dos cables telegráficos; tamén se pode enviar como un ton de audio, como unha sinal de radio composta por pulsos curtos e longos, ou como unha sinal eléctrica ou visual. Debido a que o código Morse tan só emprega dous estados (activo e inactivo) supuso unha forma primaria do código dixital.

O código Morse internacional consta de seis elementos:

punto (·)
raia (-)
espazo entre caracteres (entre os puntos ou raias dun mesmo caracter)
espazo curto (entre letras)
espazo medio (entre palabras)
espazo longo (entre frases)

Sen embargo, a lonxitude variable dos caracteres Morse fai difícil a transmisión automática deste código, o que fixo que fora reemplazado por formatos máis estándars, como o código Baudot e o ASCII.

O que hoxe en día se coñece como código Morse, non é o código Morse orixinal. En 1848 realizáronse en Alemania diversos cambios neste código, ata chegar ó agora coñecido como International Morse. O uso do código Morse orixinal estivo durante moito tempo limitado aos Estados Unidos, agora se coñece como American Morse code pero non é moi empregado.

Índice

1 Historia
2 O alfabeto Morse
3 Ligazóns externas
- 3.1 Software de traductores de código Morse

[editar] Historia

A mediados da décda de 1830, Samuel Morse e Alfred Vail desenvolveron o telégrafo eléctrico, que empregaba corrente eléctrica para controlar un electroimán situado no receptor, o outro lado do medio de transmisión. Os limites tecnolóxicos da época fixeron imposible imprimir caracteres individuais de forma lexibel, de forma que os inventores tiveron que atopar outra forma de comunicarse. A comezos de 1837, William Cooke e Charles Wheatstone traballaron con telégrafos eléctricos en Inglaterra, que tamén controlaban electroimáns nos receptores,

Beginning in the mid-1830s, Samuel Morse and Alfred Vail developed an electric telegraph, which used electrical currents to control an electromagnet that was located at the receiving end of the transmission wire. The technological limits of the time made it impossible to print individual characters in a readable form, so the inventors had to devise an alternate method of communication. Beginning in 1837, William Cooke and Charles Wheatstone operated electric telegraphs in England, which also controlled electromagnets in the receivers, however, in their systems needle pointers were rotated in order to indicate the characters being sent. In contrast, Morse and Vail's initial telegraph system, which first went into operation in 1844, marked a paper tape -- when an electrical current was transmitted, the receiver's electromagnet rotated an armature, so that it began to scratch a moving tape, and when the current was removed the receiver retracted the armature, so that portion of the tape was left unmarked.

The Morse Code was developed so that operators could translate the indentions marked on the paper tape into text messages. Initially, Morse had planned to only transmit numerals, and use a dictionary to look up each word according to the number which had been sent. However, the code was expanded to include letters and special characters, so it could be used for more complete messages. The shorter marks were called "dots", and the longer ones "dashes", and the letters most commonly used in the English language were assigned the shortest sequences.

In the original telegraphs, the armature in the receiver made a clicking noise as it moved into and out of position for marking the tape. Operators soon learned to directly read the clicks as the beginning and end of the dots and dashes, meaning that it was no longer necessary to use the tape. When Morse Code was adopted to radio, the dots and dashes were normally sent as short and long tones.

Morse messages are generally transmitted by a hand-operated devices such as a telegraph key, so there are some variations introduced by the skill of the sender and receiver -- more experienced operators can send and receive at faster speeds. In general, any code representing written symbols as variable length signals can be called a Morse code, but the term is used specifically for the two kinds of Morse code used for the English alphabet and associated symbols.

Telegraph companies charged based on the length of the message sent. Elaborate commercial codes were developed that encoded common phrases in five-letter groups that were sent as single words. Examples: BYOXO ("Are you trying to crawl out of it?"), LIOUY ("Why do you not answer my question?"), and AYYLU ("Not clearly coded, repeat more clearly."). The letters of these five-letter code words were sent individually using Morse code. In computer networking terminology one would say the commercial code is layered on top of Morse code, which in turn is layered on top of binary code, which in turn is layered on top of a physical telegraph wire. Still in use in Amateur Radio are the Q code and Z code; they were and are used by the operators themselves for service information like link quality, frequency changes, and telegram numbering.

When considered as a standard for information encoding, Morse code had a successful lifespan that has not yet been surpassed by any other electronic encoding scheme. Morse code was used as an international standard for maritime communication until 1999 when it was replaced by the Global Maritime Distress Safety System. When the French navy ceased using Morse code in 1997, the final message transmitted was "Calling all. This is our last cry before our eternal silence." See also: international distress frequency

Recently a few widely publicized speed contests have been held between expert Morse code operators and expert cellphone SMS text messaging users (see external links). Morse code has consistently won the contests, leading to speculation that cellphone manufacturers may eventually build a Morse code interface into cellphones. The interface would automatically translate the Morse code input into text so that it could be sent to any SMS capable cellphone so therefore the receiver of the message need not know Morse code to read it. Other speculated applications include taking an existing assistive application of Morse code and using the vibrating alert feature on the cellphone to translate SMS messages to Morse code for silent, hands free "reading" of the incoming messages. Several cellphones already have informative audible Morse code ring tones and alert messages, for example: many Nokia cellphones have an option to beep SMS in Morse code when it receives an SMS text message. These kinds of innovations could lead to a Morse code revival. There are third party applications already available for some cellphones that allow Morse code input for sending SMS (see external links).

[editar] O alfabeto Morse

[editar] Letras

Letra	Código internacional	Letra	Código internacional
A	· -	N	- ·
B	- · · ·	O	- - -
C	- · - ·	P	· - - ·
D	- · ·	Q	- - · -
E	·	R	· - ·
F	· · - ·	S	· · ·
G	- - ·	T	-
H	· · · ·	U	· · -
I	· ·	V	· · · -
J	· - - -	W	· - -
K	- · -	X	- · · -
L	· - · ·	Y	- · - -
M	- -	Z	- - · ·

[editar] Números

	Código internacional
0	`-----`
1	`·----`
2	`··---`
3	`···--`
4	`····-`
5	`·····`
6	`-····`
7	`--···`
8	`---··`
9	`----·`

[editar] Signos de puntuación

	Código internacional
Punto [.]	· - · - · -
Coma [,]	- - · · - -
Signo de interrogación [?]	· · - - · ·
Apóstrofo [']	· - - - - ·
Signo de exclamación [!]	- · - · - -
Barra inclinada [/]	- · · - ·
Paréntese [( )]	- · - - · -
Ampersand [&]	· ···
Dous puntos [:]	- - - · · ·
Punto e coma [;]	- · - · - ·
Igual [=]	- · · · -
Fracción	- · · - ·
Guión [-]	- · · · · -
Guión baixo [_]	· · - - · -
Comiñas ["]	· - · · - ·
Arroba [@]	· - - · - ·

O símbolo @ foi engadido no 2004, e combina unha A e unha C nun mesmo caracter.

[editar] Signos especiais

Este é un conxunto de signos que teñen un significado especial. Normalemente están compostos por un, dous ou tres caracteres alfabéticos do código Morse. Este tipo de signos envíanse de forma continuada, é dicir, omitindo as pausas entre caracteres e entre letras; isto represéntase por unha liña encima do signo en cuestión.

**Signos especiais**
Signo Código	Significado	Comentario
$\overline{\mbox{AR}}$	`·-·-·`	Stop (fin da mensaxe)	A miúdo escrito +
$\overline{\mbox{AS}}$	`·-···`	Esperar (durante 10 segundos)	Responder con C (si). AS2 significa esperar 2 minutos, AS5 5 minutos, etc. Para pausas de 10 minutos ou maiores, emprégase QRX
$\overline{\mbox{BT}}$	`-···-`	Separador dentro dunha mensaxe	A miúdo escrito =. Na práctica non se distingue de $\overline{\mbox{TV}}$ , e as veces escríbese así
$\overline{\mbox{CL}}$	`-·-··-··`	Going off the air	"Clear"
$\overline{\mbox{K}}$	`-·-`	Invitación xeral para a transmisión	A miúdo enviado despois de CQ
$\overline{\mbox{KN}}$	`-·--·`	Invitación específica para transmitir	A miúdo indica "back-to-you"
$\overline{\mbox{R}}$	`·-·`	Recibido e entendido	"Roger"
$\overline{\mbox{SK}}$	`···-·-`	Fin (fin da comunicación).	Na práctica non se distingue de $\overline{\mbox{VA}}$ , e ás veces escríbese así
$\overline{\mbox{SOS}}$	`···---···`	Mensaxe de problemas serios que solicita asistencia urxente	Non empregar a non ser que haxa un perigo de morte ou problemas na mar. Ver SOS

[editar] Códigos de erro

Un erro pode ser indicado como unha serie de $\overline{\mbox{E}}$ s:

·······	Error, palabra correcta a continuación (seis our máis puntos nunha liña)
· · ·	Error (facilmente identificable por romper o ritmo)

[editar] Extensións do código Morse

ñ	- - . - -
ä	· - · - (tamén æ)
à	· - - · - (tamén å)
ĉ	- · - · ·
ch	- - - -
é	· · - · ·
ĝ	- - · - ·
ĥ	- · - - ·
ĵ	· - - - ·
ö	- - - · (tamén ø)
ŝ	· · · - ·
ü	· · - - (tamén ŭ)
"	· - · · - ·
!	· · - - ·