Lofsöngur
Frá Wikipedia, hin frælsa alfrøðin
Lofsöngur, kennist eisini undir heitinum Ó Guð vors lands er tjóðarsangur Íslands. Orðasmiður er Matthías Jochumsson og tónlistarsmiður Sveinbjörn Sveinbjörnsson.
[rætta] Á Íslenskum
- Ó, guð vors lands! Ó, lands vors guð!
- Vér lofum þitt heilaga, heilaga nafn!
- Úr sólkerfum himnanna hnýta þér krans
- þínir herskarar, tímanna safn.
- Fyrir þér er einn dagur sem þúsund ár
- og þúsund ár dagur, ei meir:
- eitt eilífðar smáblóm með titrandi tár,
- sem tilbiður guð sinn og deyr.
- Íslands þúsund ár,
- Íslands þúsund ár,
- eitt eilífðar smáblóm með titrandi tár,
- sem tilbiður guð sinn og deyr.
- Ó, guð, ó, guð! Vér föllum fram
- og fórnum þér brennandi, brennandi sál,
- guð faðir, vor drottinn frá kyni til kyns,
- og vér kvökum vort helgasta mál.
- Vér kvökum og þökkum í þúsund ár,
- því þú ert vort einasta skjól.
- Vér kvökum og þökkum með titrandi tár,
- því þú tilbjóst vort forlagahjól.
- Íslands þúsund ár
- Íslands þúsund ár
- voru morgunsins húmköldu, hrynjandi tár,
- sem hitna við skínandi sól.
- Ó, guð vors lands! Ó, lands vors guð!
- Vér lifum sem blaktandi, blaktandi strá.
- Vér deyjum, ef þú ert ei ljós það og líf,
- sem að lyftir oss duftinu frá.
- Ó, vert þú hvern morgun vort ljúfasta líf,
- vor leiðtogi í daganna þraut
- og á kvöldin vor himneska hvíld og vor hlíf
- og vor hertogi á þjóðlífsins braut.
- Íslands þúsund ár
- Íslands þúsund ár
- verði gróandi þjóðlíf með þverrandi tár,
- sem þroskast á guðsríkis braut.
